Η πορεία της αναδάσωσης με ελάτη στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, μετά την πυρκαγιά του έτους 2007
Θεοδωροπούλου, Όλγα
Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η πορεία της αναδάσωσης με ελάτη, που έλαβε χώρα στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 2007. Επελέγησαν εννέα δειγματοληπτικές επιφάνειες σε αντιστοιχία με τις επιφάνειες φυτεύσεων αλλά και τον δασοκομικό χειρισμό (σκίαστρα), ενώ έγινε παρακολούθηση των φυταρίων ελάτης από το πρώτο μετά τη φύτευση καλοκαίρι (Ιούλιος 2008), μέχρι το τέλος της δεύτερης βλαστητικής περιόδου (Σεπτέμβριος 2009). Από την ανάλυση, προκύπτει ότι η ελάτη δεν παρουσίασε υψηλά ποσοστά επιβίωσης, σε όλες τις επιφάνειες. Αν και στις μη βόρειες εκθέσεις υπήρξαν περισσότερες απώλειες, η διαφορά αυτή δε φαίνεται να είναι στατιστικά σημαντική. Σε γενικές γραμμές, τα φυτάρια με μεγαλύτερο αρχικό ύψος, παρουσίασαν μεγαλύτερο ποσοστό επιβίωσης, ενώ κρίνεται θετική η χρησιμοποίηση των σκιάστρων, ειδικότερα στις μη βόρειες εκθέσεις, εκεί δηλαδή όπου τα φυτάρια είχαν ανάγκη από σκίαση. Επίσης, σε δύο από τις επιφάνειες, εξετάστηκε ο προστατευτικός ρόλος της περιβάλλουσας βλάστησης ως φυσικό σκίαστρο, με στατιστικά σημαντική διαφορά από το ανοιχτό περιβάλλον, ενώ ειδικότερα, κατέστη διακριτός ο ρόλος της χνοώδους δρυός σε σχέση με τα υπόλοιπα είδη, καθότι η συμβολή της στην επιβίωση των φυταρίων ήταν ανάλογη με του ανοιχτού περιβάλλοντος. Η καθ’ ύψος αύξηση στα επιβιώσαντα άτομα ήταν ικανοποιητική και μάλιστα στις βόρειες εκθέσεις ήταν μεγαλύτερη, με στατιστικά σημαντική διαφορά, από ότι στις νότιες εκθέσεις και τις επίπεδες επιφάνειες.Τον Σεπτέμβριο 2008, παρατηρήθηκε εκ νέου αύξηση σε κάποια φυτάρια και εξετάστηκε αν αυτό συνετέλεσε στο να είναι πιο ευπαθή τα φυτάρια αυτά στον επερχόμενο χειμώνα, ωστόσο από τα αποτελέσματα της έρευνας δεν προέκυψε κάτι τέτοιο.
.jpg){kind=logo}
