Διατηρητέες αστικές χρήσεις: η περίπτωση των πολιτιστικών λειτουργειών στις ελληνικές πόλεις
Γιαννέκου, Ελένη
Στόχος της εργασίας είναι να μελετήσει την έννοια και το περιεχόμενο της πολιτικής για διατηρητέες, αστικές, πολιτιστικές χρήσεις και ειδικότερα: (α) την έννοια της διατηρητέας αστικής χρήσης στην Ελλάδα και τον άλλο Ευρωπαϊκό χώρο, (β) τους λόγους και τα κριτήρια βάσει των οποίων λαμβάνεται απόφαση σχετικού χαρακτηρισμού, (γ) το σχετικό θεσμικό πλαίσιο, (δ) τις διαδικασίες εφαρμογής και τα εμπόδια που αντιμετωπίζονται και (ε) τα αποτελέσματα αυτής της αστικής πολιτικής στο αστικό περιβάλλον/πολιτισμό, την αστική κοινωνία και οικονομία. Επειδή η εκπόνηση μελετών που άπτονται θεμάτων προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς έχει πολλές διαστάσεις και απαιτεί ένα ευρύ γνωσιολογικό πεδίο ώστε να καλυφθούν ετερογενείς τομείς, περιορίζουμε το πεδίο έρευνας μέσα από τον θεσμό των διατηρητέων κτηρίων ως ειδικός όρος και περιορισμός χρήσεων στα διατηρητέα- γι αυτό και συχνά αναφέρονται τα κτήρια- και το θεσμικό πλαίσιο προστασίας των ιστορικών τόπων και μνημείων.Πέραν αυτού, επειδή η γενική κατεύθυνση της πολιτικής προστασίας για τον πολιτισμό ακολουθεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα προστασίας και οι στόχοι είναι πιο διευρυμένοι, εξετάζουμε τον παράγοντα διατήρησης της χρήσης πολιτιστικών λειτουργιών στα πλαίσια του χωροταξικού και πολεοδομικού αστικού σχεδιασμού και σχετικών προγραμμάτων διαχείρισης και ανάπλασης των ιστορικών κέντρων/τόπων που μεταξύ άλλων έχουν ως στόχο την ανάδειξη της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας τους.Η μέθοδος που ακολουθούμε είναι η νομική προσέγγιση με την μελέτη των νομοθετικών διατάξεων που εφαρμόζουν τα δύο υπουργεία (ΥΠΕΚΑ, Υ.ΠΑΙ.Θ.Α). Παράλληλα, η εργασία θα αξιοποιήσει ως μελέτες περίπτωσης κτήρια και χώρους, εντός ελληνικών πόλεων, που διατηρούν έως και σήμερα την αρχική τους, πολιτιστική λειτουργία ως θέατρα, κινηματογράφοι και καφενεία, εντοπίζοντας τις αδυναμίες και τα ζητήματα που αναφύονται στην πράξη.
.jpg){kind=logo}
