Η εντερική σίτιση αποτελεί μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδο διατροφικής υποστήριξης, που βρίσκει εφαρμογή σε άτομα τα οποία αδυνατούν να προσλάβουν τις απαραίτητες ποσότητες θρεπτικών συστατικών και ενέργειας, για την κάλυψη των καθημερινών απαιτήσεων του οργανισμού τους, αποκλειστικά από τη δια στόματος τροφή. Ως εντερική σίτιση, νοείται η χορήγηση σκευασμάτων στο γαστρεντερικό σωλήνα με τη βοήθεια ειδικών καθετήρων. Η απόφαση για το είδος και τον όγκο του σκευάσματος εντερικής σίτισης σε κλινικό περιβάλλον, αποτελεί αρμοδιότητα των Κλινικών Διαιτολόγων σε συνεργασία με το ιατρικό προσωπικό του νοσοκομείου. Οι Κλινικοί Διαιτολόγοι στην προσπάθειά τους για ακριβή υπολογισμό των αναγκών του ασθενούς, ξοδεύουν πολύ χρόνο σε δύσκολους υπολογισμούς, στους οποίους υπάρχει πάντα και η πιθανότητα του σφάλματος. Η δημιουργία ενός ηλεκτρονικού προγράμματος, το οποίο θα υπολογίζει τις ανάγκες ενός ατόμου σε θρεπτικά συστατικά και ενέργεια και στη συνεχεία θα καθορίζει το καταλληλότερο σκεύασμα προς χορήγηση καθώς και τον ιδανικό όγκο, αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Παρότι τέτοια προγράμματα έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία εκτός Ελλάδας, μόλις πριν λίγους μήνες η εταιρία κατασκευής στατιστικών προγραμμάτων BIS, με την εφαρμογή της, «Εντερική Σίτιση», επιχειρεί να εισάγει στο ελληνικό χώρο ένα χρήσιμο εργαλείο της Διαιτολογίας. Καθώς η κατασκευή του προγράμματος περατώθηκε πρόσφατα, καμία μελέτη δεν έχει διερευνήσει την εφαρμογή του στον ελληνικό πληθυσμό. Συνεπώς, πρωταρχικός στόχος της παρούσας μελέτης είναι ο έλεγχος της ακρίβειας των υπολογισμών του προγράμματος στις παραμέτρους της εντερικής σίτισης, καθώς και ο έλεγχος της λειτουργικότητας, της αξιοπιστίας, της ευκολίας χρήσης και της ταχύτητας του προγράμματος κάτω από πραγματικές κλινικές συνθήκες. Για το σκοπό αυτό, 27 ασθενείς συμμετείχαν στην μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο Αττικής (9) και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών (16). Εν συνεχεία πραγματοποιείται σύγκριση μεταξύ τριών ομάδων δεδομένων : 1. Η ημερήσια πρόσληψη ενέργειας και θρεπτικών συστατικών που επιτυγχάνεται στους ασθενείς, μέσω του προτεινόμενου από το πρόγραμμα σκευάσματος, 2. Η ημερήσια πρόσληψη ενέργειας και θρεπτικών συστατικών που επιτυγχάνεται στους ασθενείς, μέσω του χορηγούμενου στις παραπάνω κλινικές σκευάσματος, 3. Η ιδανική ημερήσια πρόσληψη σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά, όπως αυτή υπολογίζεται από το υπό μελέτη πρόγραμμα. Η τρίτη ομάδα θεωρείται ομάδα ελέγχου και πραγματοποιούνται πολλαπλοί έλεγχοι για να ελεγχθεί εάν διαφέρει η μέση ημερήσια πρόσληψη σε ενέργεια και σε θρεπτικά συστατικά στις 3 ομάδες. Αναφορικά με τη μέση ημερήσια πρόσληψη ενέργειας, δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των 3 ομάδων (p-value = 0,86). Σχετικά με τη μέση ημερήσια πρόσληψη πρωτεΐνης επίσης δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των 3 ομάδων (p-value = 0,296). Η μέση ημερήσια πρόσληψη σε γραμμάρια λιπιδίων διέφερε στατιστικά σημαντικά (p-value = 0,000), όπως επίσης παρατηρείται στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των 3 ομάδων στη μέση ημερήσια πρόσληψη υδατανθράκων (p-value = 0,047).
.jpg){kind=logo}
