Η παιδική παχυσαρκία, αποτελεί ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα με δυσάρεστες συνέπειες στην υγεία και στην ψυχολογία, τόσο του ίδιου του παιδιού, όσο και του μετέπειτα ενήλικα. Η άμεση πρόληψη και αντιμετώπιση της αποτελεί επιτακτική ανάγκη, δεδομένου ότι η συχνότητα της ανά τον κόσμο αυξάνεται. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης είναι η προκαταρκτική εφαρμογή ενός προγράμματος διαχείρισης βάρους σε υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά ηλικίας 7-10 ετών, και η μελέτη του ρόλου του γονέα στην παρέμβαση αυτή. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 12 παιδιά ηλικίας 7-10 ετών, εκ των οποίων 11 κορίτσια και 1 αγόρι. Τα παιδιά αυτά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: «Παιδί μόνο»(6 παιδιά) και «Παιδί με γονέα» (6 παιδιά) αντικατοπτρίζοντας, έτσι, το βαθμό συμμετοχής του γονέα στην παρεμβατική διαδικασία. Στην πρώτη ομάδα, ο γονέας είχε ρόλο συμβατικό, ενώ στη δεύτερη ρόλο βοηθητικό. Όλα ταπαιδιά της έρευνας παρακολούθησαν 11 συνεδρίες εντατικής παρέμβασης και 2 συνεδρίες αξιολόγησης για διάστημα 3 μηνών. Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκε και μια τρίτη ομάδα, στην οποία δεν πραγματοποιήθηκε παρέμβαση (ομάδα ελέγχου) και η οποία αποτελούνταν από 5 παιδιά. Τα αποτελέσματα της τρίμηνης παρέμβασης, έδειξαν μια μικρή υπεροχή της ομάδας «Παιδί μόνο» έναντι των άλλων ομάδων. Η ομάδα αυτή μείωσε το ποσοστό υπέρβαρου και παχύσαρκου (p<0,05), σε αντίθεση με την ομάδα «Παιδί με γονέα», η οποία εμφάνισε τάση μείωσης μόνο του ποσοστού παχύσαρκου και την ομάδα ελέγχου, η οποία μείωσε μόνο το ποσοστό υπέρβαρου Επίσης, η πρώτη ομάδα εμφάνισε στατιστικά σημαντική αύξηση του χρόνου άσκησης Όσον αφορά τα άλλα χαρακτηριστικά των ομάδων, δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές αλλαγές, αλλά αυξήσεις και μειώσεις των μέσων όρων των τιμών τους. Έτσι, και οι δύο ομάδες παρέμβασης έδειξαν μείωση των καθιστικών δραστηριοτήτων και αύξηση του χρόνου άσκησης, σε αντίθεση με την ομάδα ελέγχου, η οποία φαίνεται να μείωσε στατιστικά σημαντικά τη δεύτερη. Και οι δύο ομάδες βελτίωσαν το είδος και τον αριθμό των γευμάτων, ενώ η ομάδα ελέγχου δεν έδειξε βελτίωση. Όσον αφορά την πρόσληψη μακρο- και μικρο- θρεπτικών συστατικών η ομάδα «Παιδί με γονέα» εμφάνισε, σε γενικές γραμμές, καλύτερα αποτελέσματα σε σύγκριση με την ομάδα «Παιδί μόνο», ενώ και οι δύο ομάδες παρέμβασης παρουσίασαν καλύτερα αποτελέσματα από την ομάδα ελέγχου. Δεδομένου του μικρού αριθμού δείγματος, δεν είναι δυνατή η εξαγωγή στατιστικά σημαντικών αποτελεσμάτων. Η μακροχρόνια συνέχιση του προγράμματος και ο εμπλουτισμός του με περισσότερα παιδιά, θα βοηθήσουν στην εξαγωγή περισσότερο αξιόπιστων συμπερασμάτων.
.jpg){kind=logo}
