Ο ρόλος των ω-3/ω-6 λιπαρών στο 10ετή κίνδυνο καρδιαγγειακού επεισοδίου, σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο: επιδημιολογική μελέτη GREECS

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης ΕΣΤΙΑ
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2014 (EL)

Ο ρόλος των ω-3/ω-6 λιπαρών στο 10ετή κίνδυνο καρδιαγγειακού επεισοδίου, σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο: επιδημιολογική μελέτη GREECS

Μιχαλοπούλου, Μόσχω

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνηθεί η επίδραση της κατανάλωσης ψαριού και των ω-3 και ω-6 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στο 10ετή κίνδυνο καρδιαγγειακού επεισοδίου σε ασθενείς με Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο (ΟΣΣ). Υλικό- Μέθοδος: Κατά τα έτη 2003-2004 έγινε καταγραφή σχεδόν όλων των ασθενών που εισήχθησαν στις καρδιολογικές κλινικές ή στα τμήματα επειγόντων περιστατικών 6 μεγάλων γενικών νοσοκομείων της Ελλάδας και εισήχθησαν στη μελέτη 2172 ασθενείς, οι οποίοι διεγνώσθησαν με Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο (ΟΣΣ). Έγινε λεπτομερής καταγραφή σχετικά με ανθρωπομετρικά, κοινωνικο-δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά καθώς και με τα χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής (καπνιστικές και διατροφικές συνήθειες, σωματική δραστηριότητα). Η αποτίμηση της κατανάλωσης ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων έγινε με τη χρήση ημι-ποσοτικού ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων, έμμεσα, μέσω της κατανάλωσης ψαριού και σπορελαίου. Οι πληροφορίες σχετικά με την εμφάνιση ή μη καρδιαγγειακού επεισοδίου (θανατηφόρου ή μη) στη 10ετία έγινε με διαπροσωπική συνέντευξη μέσω τηλεφωνικών προσκλήσεων. Αποτελέσματα: σύμφωνα με την πολλαπλή λογαριθμιστική παλινδρόμηση, αφού ελήφθησαν υπόψη οι πιθανοί συγχυτικοί παράγοντες: ηλικία, φύλο, σωματική δραστηριότητα, καπνιστικές συνήθειες, οικογενειακό ιστορικό πρώιμης στεφανιαίας νόσου, υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία και σακχαρώδης διαβήτης, φάνηκε ότι: η κατανάλωση ψαριού 3-5 φορές/εβδομάδα και περισσότερο από 5 φορές/εβδομάδα, μείωσε περίπου στο μισό την πιθανότητα (95% ΔΕ=0,241-0,948 και 95% ΔΕ= 0,217-0,943, αντίστοιχα) επανεμφάνισης καρδιαγγειακού επεισοδίου (θανατηφόρου ή μη) στη 10ετία, σε σχέση με τη μη κατανάλωση ψαριού. Επιπλέον, φάνηκε ότι τα άτομα χωρίς υπερτριγλυκεριδαιμία που κατανάλωναν ψάρι 3-5 φορές/εβδομάδα και περισσότερο από 5 φορές/εβδομάδα είχαν 65,4% (95% ΔΕ=0,150-0,798) και 71,7% (95% ΔΕ= 0,116-0,692) αντίστοιχα, σημαντικά μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν καρδιαγγειακό επεισόδιο (θανατηφόρο ή μη) στη 10ετία, σε σχέση με τη μη κατανάλωση ψαριού, ενώ η αντίστοιχη πιθανότητα για τα άτομα με υπερχοληστερολαιμία ήταν μικρότερη κατά 80,4% (95% ΔΕ=0,054-0,709) για την κατανάλωση ψαριού 3-5 φορές/εβδομάδα και 82,9% (95% ΔΕ= 0,045-0,650) για την κατανάλωση ψαριού περισσότερο από 5 φορές/εβδομάδα. Επιπρόσθετα, η κατανάλωση ψαριού περισσότερο από 5 φορές/εβδομάδα φάνηκε να μειώνει κατά 65,8% (95% ΔΕ= 0,118-0,994) την πιθανότητα επανεμφάνισης καρδιαγγειακού επεισοδίου στη 10ετία, σε σχέση με τη μη κατανάλωση ψαριού, στους υπερτασικούς ασθενείς. Αναφορικά με τους υπερτριγλυκεριδαιμικούς ασθενείς, τους ασθενείς με φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης και υπέρτασης και τους διαβητικούς και μη διαβητικούς ασθενείς δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές συσχετίσεις. Η κατανάλωση σπορελαίου εις αντικατάσταση όλων των άλλων λιπών στη δίαιτα, συσχετίστηκε με μικρότερη κατά 34,4% πιθανότητα (95% ΔΕ=0,456-0,945) επανεμφάνισης καρδιαγγειακού επεισοδίου (θανατηφόρου ή μη) στη 10ετία σε σύγκριση με τη μη κατανάλωση. Η αντίστοιχη πιθανότητα ήταν μικρότερη κατά 44,2% (95% ΔΕ=0,324-0,962) σε άτομα με φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης και υποδιπλασιάστηκε στους υπερτασικούς ασθενείς (95% ΔΕ=0,279-0,851). Τέλος, όταν στην πολλαπλή λογαριθμιστική παλινδρόμηση προστέθηκε η μεταβλητή MedDietScore, η πιθανότητα επανεμφάνισης καρδιαγγειακού επεισοδίου (θανατηφόρου ή μη) παρέμεινε μειωμένη για την κατανάλωση σπορελαίου (34,6% μικρότερη πιθανότητα, 95% ΔΕ=0,454-0,942). Αναφορικά με τα υπερχοληστερολαιμικά άτομα, τα άτομα με φυσιολογικά επίπεδα αρτηριακής πίεσης και γλυκόζης καθώς και με τα διαβητικά άτομα, οι συσχετίσεις δεν ήταν σημαντικές. Συμπεράσματα: τα ευρήματα της παρούσας εργασίας υποστηρίζουν ότι η μέτρια (3-5 φορές/εβδομάδα) και υψηλή (>5 φορές/εβδομάδα) κατανάλωση ψαριού, δρουν ευεργετικά ως προς την αποφυγή επανεμφάνισης καρδιαγγειακού επεισοδίου (θανατηφόρου ή μη) στη 10ετία. Ιδιαίτερη προστασία επιτυγχάνεται με τη μέτρια και υψηλή κατανάλωση σε ασθενείς με φυσιολογικά επίπεδα τριγλυκεριδίων και ασθενείς με υπερχοληστερολαιμία, ενώ σε ασθενείς με υπέρταση, η προστασία επιτυγχάνεται μόνο μέσω υψηλής συχνότητας κατανάλωσης ψαριού. Τέλος, αναδεικνύεται η προστατευτική επίδραση της κατανάλωσης σπορελαίου στην επανεμφάνιση καρδιαγγειακού επεισοδίου, με ιδιαίτερη προστασία να παρατηρείται σε ασθενείς με φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης και σε ασθενείς με υπέρταση.

graduate_thesis
Πτυχιακή Εργασία (EL)
Graduate Thesis (EN)

ω-6 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα
ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα
σπορέλαιο
σακχαρώδης διαβήτης
Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο
υπερχοληστερολαιμία
υπέρταση
ψάρι
υπερτριγλυκεριδαιμία


2014


Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.