ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (NAFLD) είναι μια πολυπαραγοντική νόσος με μεγάλο ιστολογικό φάσμα. Συνήθως απαντάται υπό την μορφή της απλής στεάτωσης ή της μη αλκοολικής στεατοηπατίτιδας. Η νόσος σχετίζεται με την ινσουλινοαντίσταση, την παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο, το σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και άλλες καταστάσεις, που λόγω της αύξησης του επιπολασμού τους, συντελούν στην αύξηση του επιπολασμού της NAFLD. Η σημαντικότερη συνιστώσα της αντιμετώπισης της νόσου είναι η τροποποίηση συνιστωσών του τρόπου ζωής, όπως η δίαιτα και η φυσική δραστηριότητα, δεδομένου ότι δεν υπάρχει εγκεκριμένη φαρμακευτική θεραπεία. ΣΚΟΠΟΣ: Η παρούσα πτυχιακή εργασία αποτελεί μέρος ενός ερευνητικού πρωτοκόλλου που διερευνά τα οφέλη μιας παρέμβασης βασισμένη στη Μεσογειακή δίαιτα, παράλληλα με απώλεια σωματικού βάρους, σε ένα δείγμα ασθενών με NAFLD, συγκριτικά με τη συνήθη τακτική αντιμετώπιση. Παράλληλα, εξετάζεται εάν ο Μεσογειακός τρόπος ζωής έχει επιπλέον όφελος σε σχέση με τη Μεσογειακή δίαιτα ή τη συνήθη τακτική αντιμετώπιση. Η παρούσα πτυχιακή εργασία εστίασε στις αλλαγές στην δίαιτα και την άσκηση που επέφερε η παρέμβαση του πρωτοκόλλου. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 12 υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ασθενείς με μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος, οι οποίοι χωρίστηκαν τυχαία στις ομάδες Μεσογειακής δίαιτας (ν=4), Μεσογειακού Τρόπου Ζωής (ν=6) και στην ομάδα ελέγχου (ν=2). Όλα τα άτομα αρχικά έλαβαν οδηγίες για τη νόσο μαζί με υπόδειγμα διαιτολογίου. Παράλληλα, σε όλους τους εθελοντές έγινε λήψη ιατρικού ιστορικού και κοινωνικο-δημογραφικών χαρακτηριστικών, μέτρηση ανθρωπομετρικών χαρακτηριστικών, αξιολόγηση της διατροφικής τους πρόσληψης και της σωματικής τους δραστηριότητας. Η αξιολόγηση της διαιτητικής πρόληψης έγινε με ημιποσοτικοποιημένο ερωτηματολόγιο συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων (FFQ) και με ανακλήσεις 24ωρου. Στις ομάδες ΜΔ και ΜΤΖ πραγματοποιήθηκαν 7 συνεδρίες με έμπειρη διαιτολόγο σύμφωνα με την τεχνική της στοχοθεσίας, και στην συνέχεια έγινε επαναξιολόγησή τους στο εξάμηνο. Η διαφορά στο περιεχόμενο των συνεδριών ήταν ότι στην πρώτη ομάδα επικεντρώθηκαν στα τρόφιμα της Μεσογειακής δίαιτας ενώ στη δεύτερη και σε άλλες παραμέτρους του Μεσογειακού τρόπου ζωής όπως η ποικιλία και η εποχικότητα, η εντοπιότητα των καταναλισκόμενων τροφίμων, η φυσική δραστηριότητα και η βελτίωση των συνηθειών ύπνου. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Κατά την εξάμηνη αξιολόγηση, ανάμεσα στις τρεις ομάδες παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ως προς την περιφέρεια μέσης (p=0,015), το ποσοστό κορεσμένων λιπαρών οξέων της δίαιτας (p=0,05), την ομάδα των μη επεξεργασμένων δημητριακών (p=0,001) και του ψαριού (p=0,048), και το δείκτη MedDietScore (p=0,015). Η εντός των ομάδων ανάλυση έδειξε ότι στις ομάδες ΜΔ και ΜΤΖ, παρουσιάστηκε στατιστικά σημαντική μείωση του ΔΜΣ από 29,8±4,1 σε 28,2±3,1 και από 34,1±5,5 σε 32,3±4,2 με p=0,011 και p=0,049, καθώς και της περιφέρειας μέσης με p=0,003 και p=0,009, αντίστοιχα κατά το τέλος της εξάμηνης παρέμβασης. Όσον αφορά την υιοθέτηση της Μεσογειακής δίαιτας, η ομάδα ΜΔ παρουσίασε στατιστικά σημαντική αύξηση στο δείκτη MedDietScore από 33,5±1,73 σε 39,5±1,29 με p=0.016, ενώ παρόμοια τάση παρατηρήθηκε και στην ομάδα ΜΤΖ. Στην ομάδα ΜΔ αυξήθηκε στατιστικά σημαντικά η πρόσληψη λαχανικών (1,65±0,44 μερίδες/ημέρα σε 2,56±0,41 μερίδες/ημέρα ,p=0,035) και μειώθηκε στο μισό η πρόσληψη κόκκινου κρέατος (1,43±0,33 μερίδες/ημέρα σε 0,7±0,31 μερίδες/ημέρα, p=0,03). Αντίθετα, το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας δεν άλλαξε σε καμία από τις ομάδες της μελέτης. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Στην παρούσα μελέτη η εξάμηνη παρέμβαση με προώθηση είτε της ΜΔ ή ενός ΜΤΖ κατάφερε να πετύχει σημαντική απώλεια βάρους σε σύγκριση με τους ασθενείς της ομάδας ελέγχου που δεν παρουσίασαν αλλαγή στο σωματικό βάρος. Επιπλέον, η ομάδα της ΜΔ αύξησε σημαντικά την προσκόλληση στο Μεσογειακό πρότυπο διατροφής, ενώ αντίστοιχη τάση παρουσίασε και η ομάδα του Μεσογειακού τρόπου ζωής. Το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας, ωστόσο παρέμεινε αμετάβλητο και στις τρεις ομάδες της μελέτης
.jpg){kind=logo}
