Ο ρόλος του θεατρικού παιχνιδιού στη σκέψη του νηπίου
Δότση, Αλεξία
Η παρούσα εργασία εξετάζει εάν ένα παρεμβατικό πρόγραμμα με τη μέθοδο του θεατρικού παιχνιδιού το οποίο έχει στόχο τη συναισθηματική ανάπτυξη, μπορεί να συμβάλλει θετικά στην ανάπτυξη της Θεωρίας του Νου (ΘτΝ), της αναφορικής επικοινωνίας και της ικανότητας αναγνώρισης - κατανόησης συναισθημάτων των νηπίων. Στη συγκεκριμένη έρευνα πήραν μέρος 35 νήπια, ηλικίας 4-5 ετών (μέση ηλικία= 58,94 μήνες, τ.α.= 5,65, εύρος ηλικίας: 51 έως 70 μήνες), από δύο ιδιωτικά σχολεία της ευρύτερης περιοχής των Αθηνών, τα οποία χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: την πειραματική ομάδα (17 νήπια) και την ομάδα ελέγχου (18 νήπια). Τα νήπια και στις δύο ομάδες απάντησαν στα τρία έργα λανθασμένης πεποίθησης (Wimmer & Perner, 1983), στο τεστ κατανόησης συναισθημάτων (Pons & Harris, 2000) και στο τέστ δεξιοτήτων ακρόασης (Lloyd, Peers & Foster, 2001). Τα αποτέλεσματα έδειξαν πως η πειραματική ομάδα βελτίωσε σημαντικά τις επιδόσεις στα έργα λανθασμένης πεποίθησης, στο τεστ κατανόησης συναισθημάτων και στο τεστ δεξιοτήτων ακρόασης μετά την παρέμβαση σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Τα ευρήματα της έρευνας τονίζουν την αποτελεσματικότητα του θεατρικού παιχνιδιού ως μέσο ενίσχυσης της συναισθηματικής ανάπτυξης. Ακόμα, υπογραμμίζεται η θετική επίδραση της συναισθηματικής καλλιέργειας σε δεξιότητες που αφορούν τη γνωστική και επικοινωνιακή ανάπτυξη του παιδιού.
.jpg){kind=logo}
