Σκοπός: να διερευνηθεί η σχέση της διατροφής και του κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου, στον 10-ετή καρδιαγγειακό κίνδυνο.Υλικό-Μέθοδος: από το Μάιο του 2001 έως το Δεκέμβριο του 2002, 1514 άνδρες και 1528 γυναίκες άνω των 18 ετών, που κατοικούσαν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και ήταν ελεύθεροι καρδιαγγειακής νόσου και άλλων χρόνιων νόσων, αποτέλεσαν το δείγμα της μελέτης. Κατά τα έτη 2011-12, πραγματοποιήθηκε ο 10-ετής επανέλεγχος σε 2583 συμμετέχοντες. Η επίπτωση θανατηφόρων και μη καρδιαγγειακών συμβάντων (στεφανιαία νόσος, οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, ή άλλα καρδιαγγειακά συμβάντα) προσδιορίστηκαν με τα κριτήρια WHO-ICD-10. Η εκπαίδευση (μετρημένη με βάση τα έτη σπουδών) και το ετήσιο εισόδημα επιλέχθηκαν ως οι κύριες μεταβλητές προσδιορισμού του ΚΟΕ. Ο βαθμός προσκόλλησης στη Μεσογειακή διατροφή μετρήθηκε με το MedDietScore (εύρος 0-55). Υψηλότερες τιμές του σκορ καταδεικνύουν υψηλότερο βαθμό υιοθέτησης της μεσογειακής διατροφής. Αποτελέσματα: από τους συμμετέχοντες που επαναξιολογήθηκαν στο 10-ετή επανέλεγχο της μελέτης, το 15.7% εμφάνισε καρδιαγγειακό συμβάν. Άτομα με χαμηλό ΚΟΕ (όταν αυτό αξιολογήθηκε με βάση το εισόδημα και το μορφωτικό επίπεδο είτε ξεχωριστά των δύο μεταβλητών) βρέθηκε ότι είχαν αύξηση των κλασσικών παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου (υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, διαβήτη, παχυσαρκία, βαθμός προσκόλλησης στη Μεσογειακή Διατροφή) σε σύγκριση με τα άτομα υψηλού ΚΟΕ (P< 0,001). Τα αποτελέσματα της στατιστικής ανάλυσης μέσω μοντέλων έδειξαν ότι το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο συσχετίζεται αγγειακής νόσου (95% ΔΕ=0,921-0,990),λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία και το φύλο) ενώ η συσχέτιση παύει να είναι σημαντική (95%ΔΕ= 0,921-1,000) όταν συμπεριλαμβάνονται στο μοντέλο οι διατροφικές συνήθειες και άλλες κλινικές μεταβλητές. Τα άτομα με υψηλό εισόδημα είχαν 69% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν την καρδιαγγειακή νόσο (95% ΔΕ= 0,112-0,852), μια στατιστικά σημαντική σχέση. Ωστόσο, δεν βρέθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ των ομάδων του ΚΟΕ και της 10-ετής επίπτωσης της καρδιαγγειακής νόσου, συγκεκριμένα τα άτομα με υψηλό ΚΟΕ είχαν 60% λιγότερες πιθανότητες (95%ΔΕ= 0,148-1,086) να παρουσιάσουν καρδιαγγειακά. Επίσης, ο βαθμός υιοθέτησης της παραδοσιακής μεσογειακής διατροφής ήταν αντιστρόφως ανάλογος με την ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου, όχι όμως στατιστικά σημαντικά (95% ΔΕ= 0,990-1,176). Συμπεράσματα: Από την παρούσα διατριβή συνεπάγεται το συμπέρασμα ότι το ΚΟΕ συσχετίζεται με τον 10-ετή καρδιαγγειακό κίνδυνο, αλλά και κλασικούς παράγοντες κινδύνου της καρδιαγγειακής νόσου. Όμως όταν συμπεριλήφθηκαν όλοι οι πιθανοί συγχυτικοί παράγοντες φαίνεται ότι υψηλό εισόδημα να διατηρεί μία σημαντική καρδιοπροστατευτική δράση. Η προσκόλληση στη Μεσογειακή διατροφή φαίνεται και αυτή να μειώνει την 10-ετή καρδιαγγειακή επίπτωση, αλλά δεν φάνηκε σημαντική διαφορά στο βαθμό προσκόλλησης του Μεσογειακού σκορ σε όλες τις ομάδες.
.jpg){kind=logo}
