Σκοπός: να εξεταστεί η επίδραση των διατροφικών συνηθειών και ειδικά της προσκόλλησης στη Μεσογειακή δίαιτα, στον 10-ετή καρδιαγγειακό κίνδυνο, παρουσία ή μη μεταβολικού συνδρόμου. Υλικό-Μέθοδος: από το Μάιο του 2001 έως το Δεκέμβριο του 2002, 1514 άνδρες και 1528 γυναίκες άνω των 18 ετών, που κατοικούσαν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και ήταν ελεύθεροι καρδιαγγειακής νόσου και άλλων χρόνιων νόσων, αποτέλεσαν το δείγμα της μελέτης. Κατά τα έτη 2011-12, πραγματοποιήθηκε ο 10-ετής επανέλεγχος σε 2583 συμμετέχοντες. Η επίπτωση θανατηφόρων και μη καρδιαγγειακών συμβάντων (στεφανιαία νόσος, οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, ή άλλα καρδιαγγειακά συμβάντα) προσδιορίστηκαν με τα κριτήρια WHO-ICD-10. Το μεταβολικό σύνδρομο καθορίστηκε με τρεις διαφορετικούς ορισμούς, τον αναθεωρημένο NCEP ATP III, τον IDF και τα ομογενοποιημένα κριτήρια. Ο βαθμός προσκόλλησης στη Μεσογειακή διατροφή μετρήθηκε με το MedDietScore (εύρος 0-55). Για την εκτίμηση των Σχετικών Κινδύνων χρησιμοποιήθηκε ανάλυση επιβίωσης και για την εύρεση της άμεσης και της έμμεσης επίδρασης της Μεσογειακής Δίαιτας στον καρδιαγγειακό κίνδυνο χρησιμοποιήθηκαν Δομημένα Υποδείγματα (Structure Equation Models). Αποτελέσματα: μεταξύ των συμμετεχόντων που επαναξιολογήθηκαν στον 10-ετή επανέλεγχο της μελέτης, το 15.7% εμφάνισε καρδιαγγειακό συμβάν. Με βάση τα ATP III κριτήρια, το 20% των συμμετεχόντων είχαν μεταβολικό σύνδρομο και το 29.1% εξ΄αυτών εκδήλωσε καρδιαγγειακό επεισόδιο. Το ιστορικό του μεταβολικού συνδρόμου (NCEP) συσχετίστηκε με αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου (Σχετικός Κίνδυνος (ΣΚ): 1.83, 95% Διάστημα Εμπιστοσύνης (ΔΕ): 2.34, 2.72). Η σχέση μετριάστηκε όταν στο πολυπαραγοντικό μοντέλο ενσωματώθηκε η CRP (ΣΚ: 1.72, 95% ΔΕ: 1.13, 2.61) και η Il-6 (ΣΚ: 1.78, 95% ΔΕ: 1.18, 2.68). Κάθε μονάδα αύξησης στο MedDietScore συσχετίστηκε με μείωση του 10-ετούς καρδιαγγειακού κινδύνου κατά 9% (ΣΚ: 0.91, 95% ΔΕ: 0.89, 0.93). Τα επιμέρους συστατικά της Μεσογειακής Δίαιτας δεν συσχετίστηκαν σημαντικά με τον κίνδυνο. Η προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα είχε σημαντική επίδραση στη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου, άμεση και έμμεση, μέσω της μείωσης της φλεγμονής και της υπέρτασης. Δεν επιβεβαιώθηκε ανεξάρτητη καρδιοπροστατευτική δράση της μεσογειακής δίαιτας σε σχέση με την παρουσία ή μη μεταβολικού συνδρόμου. Συμπεράσματα: Το μεταβολικό σύνδρομο θεωρήθηκε αξιόπιστος προγνωστικός δείκτης καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Το διατροφικό πρότυπο της Μεσογειακής Δίαιτας ως σύνολο, και όχι ως επιμέρους ομάδες τροφίμων, συσχετίστηκε με τη 10-ετή μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου, ενώ η επίδρασή της παρουσία μεταβολικού συνδρόμου απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση. Η υιοθέτησή της θα μπορούσε να αποτελέσει έναν από τους πιο ανέξοδους και αποτελεσματικούς τρόπους πρόληψης της καρδιαγγειακής νόσου.
.jpg){kind=logo}
