Μηχανισμοί ινσουλινοαντίστασης σε αιμοπετάλια υπό την επίδραση λιποειδικών μεσολαβητών

Μικελλίδη, Αναστασία

Σκοπός: Η ενεργοποίηση των μηχανισμών θρόμβωσης κάτω από συνθήκες έντονου μεταγευματικού υπεργλυκαιμικού φορτίου αποτελούν προδιαθεσικό παράγοντα της αθηροσκλήρωσης. Η ινσουλίνη αναστέλλει την ενεργοποίηση αιμοπεταλίων, η δε αναστολή της αντιαιμοπεταλιακής της δράσης από μεσολαβητές που εκκρίνονται μετά από ένα γεύμα πιθανόν να αποτελεί μηχανισμό για την παρατηρούμενη μεταγευματική ενεργοποίηση αιμοπεταλίων. Ο Παράγοντας Ενεργοποίησης Αιμοπεταλίων (PAF) αποτελεί έναν πιθανό αναστολέα της δράσης της ινσουλίνης αφού εκκρίνεται σε καταστάσεις οξειδωτικού στρες και η μεταγωγή σήματός του στα αιμοπετάλια αντιτίθεται σε εκείνη της ινσουλίνης. Μεθοδολογία-Υλικό: Χρησιμοποιήθηκαν πλυμένα αιμοπετάλια κουνελιού και αιμοπετάλια υγειών εθελοντών. Προσδιορίστηκε αρχικά η ανασταλτική δράση της ινσουλίνης στην επαγόμενη από PAF και θρομβίνη συσσώρευση αιμοπεταλίων και στη συνέχεια εκτιμήθηκε κατά πόσο η προεπώαση των αιμοπεταλίων με PAF ή σε συνθήκες υπεργλυκαιμίας μπορεί να επηρεάσει τη δράση της ινσουλίνης. Η συσσώρευση των αιμοπεταλίων μετρήθηκε με θολωσιμετρικό τρόπο σε ειδικό φωτόμετρο. Προσδιορίστηκε η προσκόλληση των αιμοπεταλίων, επαγόμενη από θρομβίνη, PAF και ADP, υπό την επίδραση ή όχι ινσουλίνης, σε συνθήκες νορμο- και υπερ-γλυκαιμίας στα πλαίσια βελτιστοποίησης της φωτομετρικής μεθόδου μέτρησης της προσκόλλησης των αιμοπεταλίων σε μικροπλακίσια τύπου Elisa. Αποτελέσματα: Η ινσουλίνη αναστέλλει την επαγόμενη από PAF (450 pΜ) και θρομβίνη (0,015 U/mL) συσσώρευση αιμοπεταλίων με IC50 40 και 37,5 pM, αντίστοιχα. Προεπώαση των αιμοπεταλίων σε υπεργλυκαιμικές συγκεντρώσεις γλυκόζης (15 mM) ενισχύει την επαγόμενη από τον PAF και την θρομβίνη συσσώρευση των αιμοπεταλίων, ενώ η ανασταλτική δράση της ινσουλίνης εξασθενεί. Η προεπώαση των αιμοπεταλίων με PAF οδηγεί σε άρση της αντιαιμοπεταλιακής δράση της ινσουλίνης με χρονο-και δοσο-εξαρτώμενο τρόπο και με μηχανισμό που δεν περνάει μέσα από τον υποδοχέα του.Συμπεράσματα: Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης, σε συγκεντρώσεις που συναντώνται σε καταστάσεις προ-διαβήτη και διαβήτη τύπου ΙΙ σε μεταγευματικό επίπεδο, προκαλούν αύξηση της ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων και αίρουν την ανασταλτική δράση της ινσουλίνης. Παράλληλα, ο PAF, σε φυσιολογικά απαντώμενες συγκεντρώσεις μειώνει την ανασταλτική δράση της ινσουλίνης και μέσω αυτής της δράσης του αποτελεί πιθανά ένα νέο μεσολαβητή της μεταγευματικής ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων

postgraduate_thesis

Μεταπτυχιακή Εργασία (EL)

Postgraduate Thesis (EN)

PAF

μεταγευματικό υπεργλυκαιμικό φορτίο

Ινσουλινοαντίσταση

αθηροσκλήρωση

αιμοπετάλια

Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης ΕΣΤΙΑ

Postgraduate Thesis

2010-10-05

http://estia.hua.gr/dl/object/hua.gr:16026

hua.gr:16026

Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0