Επίδραση της κατανάλωσης συμπληρώματος διατροφής στην αντιοξειδωτική κατάσταση φαινομενικά υγιών εθελοντών

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης ΕΣΤΙΑ
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2016 (EL)

Επίδραση της κατανάλωσης συμπληρώματος διατροφής στην αντιοξειδωτική κατάσταση φαινομενικά υγιών εθελοντών

Χολέβα, Μαρία Δ.

Το οξειδωτικό στρες είναι μια ανισορροπία στην αναλογία προ-οξειδωτικών και αντιοξειδωτικών ουσιών, καταστροφική για τα βιομόρια. Σκοπός ήταν να αξιολογηθεί η αντιοξειδωτική ικανότητα ενός συμπληρώματος διατροφής με συνδυασμό αντιοξειδωτικών μορίων και η επίδραση της κατανάλωσής του στη δραστικότητα της υπεροξειδικής δισμουτάσης των λευκοκυττάρων, σε υγιείς εθελοντές. Πραγματοποιήθηκε διπλά τυφλή παρέμβαση με δυο σκέλη ελεγχόμενη με εικονικό σκεύασμα. 58 υγιείς εθελοντές χωρίστηκαν σε τυχαία συνδυασμένες ομάδες και κατανάλωσαν το συμπλήρωμα, ή το placebo για 8 εβδομάδες. Πιστοποιήθηκαν in vitro οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες του συμπληρώματος και η περιεκτικότητα του σε φαινολικά συστατικά. Για την επίδραση του συμπληρώματος στη δραστικότητα της υπεροξειδικής δισμουτάσης εξετάστηκε η ex vivo αναγωγή του ανιόντος υπεροξειδίου σε ομογενοποίημα λευκοκυττάρων.Η συγκέντρωση ολικών φαινολικών ενώσεων στο συμπλήρωμα ήταν 3,1mg/mL και στο placebo 0,3mg/mL (p<0,00). Το συμπλήρωμα δέσμευσε το DPPH δοσοεξαρτώμενα, αντίθετα με το placebo. Στη δοκιμασία της μη ενζυμικής οξείδωσης λιπαρών οξέων δεν υπήρχαν σαφή αποτελέσματα, ενώ στην ενζυμική, το συμπλήρωμα προκάλεσε αναστολή της οξείδωσης λιπαρών οξέων αντίθετα με το placebo (αποτελέσματα μη στατιστικά σημαντικά). Η αντίσταση του ορού στην οξείδωση ήταν δοσοεξαρτώμενη και σημαντικά μεγαλύτερη στο συμπλήρωμα (p<0,05). Στην κλινική παρέμβαση δε διαφοροποιήθηκαν οι κλασικοί βιοχημικοί δείκτες. Στο χρόνο 0, δεν υπήρχε διαφορά στη δραστικότητα της υπεροξειδικής δισμουτάσης μεταξύ των εθελοντών. Την 4η εβδομάδα η δραστικότητα του ενζύμου μειώθηκε (p=0,03) στην ομάδα του συμπληρώματος, σε σχέση με του placebo, καθώς και με το χρόνο 0 (p=0,04). Η κατανάλωση του συμπληρώματος για 4 εβδομάδες, προσέφερε αντιοξειδωτική προστασία που οδήγησε στη μείωση της δραστικότητας της ενδογενούς υπεροξειδικής δισμουτάσης των λευκοκυττάρων.

graduate_thesis
Πτυχιακή Εργασία (EL)
Graduate Thesis (EN)

υπεροξειδική δισμούταση
παρέμβαση
συμπλήρωμα
Αντιοξειδωτικά


2016-02-24


Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.