Το διαδίκτυο έχει επηρεάσει αισθητά τις ζωές μας. Επιτρέποντας αστραπιαία επικοινωνία ανεξαρτήτως αποστάσεων, δίνοντας την δυνατότητα για αγορές και διαχείριση των τραπεζικών λογαριασμών εξ αποστάσεως και παρέχοντας μια αξιόπιστη πυγή παγκόσμιας πληροφόρησης με ταχύτατες ενημερώσεις, δεν θα έπρεπε να μας ξαφνιάζει το γεγονός ότι κατά πλειοψηφία εξαρτόμαστε ολοένα και περισσότερο σε αυτό το σχετικά νέο μέσο. Φυσικά όμως, όπου μερικοί βλέπουν έναν νέο δρόμο για να βελτιώσουν την καθημερινότητα τους, άλλοι βλέπουν μία ευκαιρία για να εκμεταλλευτούν κακόβουλα την “εξάρτιση” που έχει σχηματιστεί μεταξύ κοινωνίας και διαδικτύου. Αυτή η εκμετάλλευση έρχεται με την μορφή διαφόρων δικτυακών επιθέσεων ασφαλείας όπως: στόχευση εξυπηρετητών με σκοπώ την διακοπή της λειτουργίας τους (Denial Of Service attacks), κρυφή κλοπή ευαίσθητων πληροφοριών (Phishing attacks), ακόμα και “μόλυνση” πληθώρας προσωπικών υπολογιστών με σκοπό την μεταγενέστερη χρήση τους σε περαιτέρω επιθέσεις (Bot nets). Αρκετά από τα προαναφερθέντα σενάρια γίνονται εφικτά μέσω της εκμετάλλευσης λαθών ασφαλείας που εντοπίζονται μέσα σε προγράμματα. Αν και τα περισσότερα από αυτά τα λάθει, διορθώνονται είτε σε μεταγενέστερες εκδόσεις είτε με την έκδοση τοπικών διορθώσεων (patches), ο χρήστης του εκάστοτε υπολογιστικού συστήματος θα πρέπει να είναι πρόθυμος ή τουλάχιστον να θυμηθεί να πράξει τις απαραίτητες ανανεώσεις, αφήνοντας έτσι το λεπτό ζήτημα της ασφάλειας του υπολογιστικού του συστήματος στην απρόβλεπτη φύση του ανθρώπου. Σαν αποτέλεσμα, η ικανότητα είτε να εντοπίζουμε άμεσα την ύπαρξη μιας αδυναμίας, είτε έμμεσα να αναγνωρίζουμε την έκδοση ενός προγράμματος και έπειτα να αναζητούμε την πιθανών αδυναμιών, θα αποτελούσε ένα βήμα προς την δημιουργία ενός ασφαλέστερου διαδικτύου.
.jpg){kind=logo}
