Στην παρούσα έρευνα μελετήθηκε η ανάπτυξη επικοινωνιακών δεξιοτήτων σε παιδιά μέσης παιδικής ηλικίας στα πλαίσια της αναφορικής -παραπεμπτικής επικοινωνίας, μιας απλής και δομημένης μορφής επικοινωνίας ανάμεσα στον ομιλητή και στον ακροατή. Ακόμη, μελετήθηκε η σχέση της αναφορικής επικοινωνίας με τη νοητική ανάπτυξη των μαθητών, εξετάζοντας τους παράγοντες της γνωστικής ταχύτητας επεξεργασίας και τον στρατηγικό σχεδιασμό επεξεργασίας πληροφοριών. Σε ένα δείγμα 498 μαθητών δημοτικού όλων των τάξεων χρησιμοποιήθηκαν τα εργαλεία: τεστ αναφορικής επικοινωνίας (test of referential communication) και οι υποκλίμακες κωδικοποίηση και σύμβολα του WISC III. Από τις αναλύσεις προέκυψε η ύπαρξη αναπτυξιακού μοντέλου ανάπτυξης επικοινωνιακών δεξιοτήτων. Οι νοητικές ικανότητες που εξετάζονται αποτελούν προβλεπτικό παράγοντα της ανάπτυξης δεξιοτήτων ομιλητή και ακροατή και παρουσιάζουν στατιστικά σημαντική συνάφεια με τις δεξιότητες αναφορικής επικοινωνίας. Τέλος, η επίδοση των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες παρουσίασε στατιστικά σημαντική διαφορά στα τεστ αναφορικής επικοινωνίας και νοητικών ικανοτήτων σε σχέση με τους υπόλοιπους μαθητές.
.jpg){kind=logo}
