Εισαγωγή: Ο καρκίνος του μαστού (ΚΜ) είναι ένα μείζον πρόβλημα υγείας καιβασική αιτία θανάτου, που αυξάνεται ετησίως στην Ελλάδα. Παράλληλα με τηναύξηση της συχνότητας της νόσου αυξάνεται και ο αριθμός των επιζησάντωναπό την ασθένεια οι οποίοι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο, τόσο επανεμφάνισηςτης νόσου όσο και νοσηρότητας και θνησιμότητας από άλλες αιτίες.Βιβλιογραφικές αναφορές από επιδημιολογικές και κλινικές μελέτες προτείνουνότι η αύξηση του σωματικού βάρους, και κυρίως της λιπώδους μάζας σώματος,ορισμένοι διατροφικοί παράγοντες αλλά και το οξειδωτικό στρες μπορούν ναεπάγουν υποτροπή της νόσου και να μειώσουν την επιβίωση των ασθενών. ΗΜεσογειακή Δίαιτα (ΜΔ) λόγω της αυξημένης περιεκτικότητας της σε φρούτα,λαχανικά, ελαιόλαδο και ταυτόχρονα της μειωμένης περιεκτικότητας της σεκορεσμένα ζωικά λιπαρά, είναι ένα διατροφικό πρότυπο πλούσιο σεαντιοξειδωτικά και ταυτόχρονα προσφιλές στον ελληνικό πληθυσμό. Ωστόσουπάρχει ανάγκη για περαιτέρω διερεύνησης της αναφερόμενης ευεργετικήςδράσης της σε αυτούς τους ασθενείς.Σκοπός: Η ανάδειξη του ρόλου της ΜΔ στη βελτίωση των επιπέδωναντιοξειδωτικών του ορού, του βιοχημικού προφίλ και της σύστασης τουσώματος σε ασθενείς που έπασχαν από ΚΜ, καθώς και η αύξηση των επιπέδωνφυσικής δραστηριότητας και των διατροφικών δεξιοτήτων των ασθενών.Μεθοδολογία: Αυτή ήταν μια τυχαιοποιημένη τυφλή κλινική δοκιμήαποτελούμενη από 75 Ελληνίδες εθελόντριες που έπασχαν από ΚΜ. Οιεθελόντριες τυχαιοποίηθηκαν σε 2 ομάδες: η μία έλαβε 15 ήμεραεξατομικευμένη διαιτολογική παρέμβαση βάσει της ΜΔ (ομάδα παρέμβασης)και η άλλη τις διατροφικές οδηγίες του ACI μέσω μηνιαίας επικοινωνίας καιδίαιτα ad libitum (ομάδα ελέγχου). Συστάσεις αύξησης της σωματικήςδραστηριότητας δόθηκαν και στις 2 ομάδες. Στην αρχή και στο τέλος τηςεξάμηνης μελέτης μετρήθηκαν και για τις 2 ομάδες τα επίπεδα των βιταμινών C,E, A και του CoQ10, καθώς και η διατροφική πρόσληψη, και το MD Score. Τοβάρος, ο ΔΜΣ, η σύσταση του σώματος σε λίπος, η WC και βιοχημικός έλεγχοςπραγματοποιήθηκε επιπλέον και στο μεσοδιάστημα της μελέτης.Αποτελέσματα: Το βάρος, BFM, PBFM, WC, ΔΜΣ, (p< 0.0001) η γλυκόζηνηστείας (p=0.011) μειώθηκαν στατιστικά σημαντικά για την ομάδαπαρέμβασης, που αύξησε το MD Score κατά 2.69 (p=0.018) και την διαιτητικήπρόσληψή της σε vit C (p< 0.0001) . Τα επίπεδα της βιταμίνης C, α-τοκοφερόλης, της ρετινόλης και του CoQ10 του ορού αυξήθηκαν στατιστικάσημαντικά κατά τη διάρκεια της παρέμβασης κατά 30.0%, 32.9%, 38.2% και39.6% (p< 0.0001). Η ομάδα ελέγχου αύξησε το βάρος (p=0.037), το ΔΜΣ(p=0.038), τη TC ορού (p=0.004) και τη διατροφική πρόσληψη σε SFA(p=0.012), MUFA (p=0.024), PUFA (p=0.022), vit A (p=0.001), vit E (p=0.015)και μείωσε τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας (p=0.004). Στο τέλος τηςμελέτης οι δυο ομάδες διέφεραν ως προς ο MD Score (p< 0.0001), τα επίπεδα vitC (p< 0.0001), του CoQ10 του ορού (p=0.027) και τη γλυκόζη νηστείας(p=0.003) ακόμα και όταν πραγματοποιήθηκε ανάλυση διακύμανσης, με τηνομάδα παρέμβασης να εμφανίζει ένα ευνοϊκότερο προφίλ.Συμπεράσματα: Η συγκεκριμένη τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή σε μετα-εμμηνοπαυσιακές γυναίκες κατάφερε μέσω εξατομικευμένης 6μηνης διαιτητικήςπαρέμβασης με πρότυπο τη ΜΔ και αύξησης της σωματικής δραστηριότητας, ναμειώσει το σωματικό βάρος και το ποσοστό λίπους, να βελτιώσει το γλυκαιμικόπροφίλ και αντιοξειδωτικό προφίλ σε μετα-εμμηνοπαυσιακές γυναίκες πουέπασχαν από ΚΜ.
.jpg){kind=logo}
