Ο ρόλος της κατανάλωσης μεσογειακού τύπου δίαιτας στον 10ετή κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη τύπου ΙΙ: επιδημιολογική μελέτη ΑΤΤΙΚΗ

 
This item is provided by the institution :

Repository :
Library and Information Center ESTIA
see the original item page
in the repository's web site and access all digital files if the item*
share




2014 (EN)

Ο ρόλος της κατανάλωσης μεσογειακού τύπου δίαιτας στον 10ετή κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη τύπου ΙΙ: επιδημιολογική μελέτη ΑΤΤΙΚΗ

Πιταράκη, Ευαγγελία

Σκοπός: σκοπός της παρούσας διατριβής ήταν η διερεύνηση της επίδρασης του βαθμού κατανάλωσης Μεσογειακού τύπου Δίαιτας στο 10ετή κίνδυνο εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2.Μεθοδολογία: η μελέτη ΑΤΤΙΚΗ είναι μια επιδημιολογική μελέτη καταγραφής και παρατήρησης της υγείας του πληθυσμού της ευρύτερης περιοχής των Αθηνών και Πειραιώς, καθώς και των παραγόντων που την επηρεάζουν. Στη μελέτη συμμετείχαν 3042 εθελοντές, 1514 άνδρες και 1528 γυναίκες (άνω των 18 ετών), άνευ ιστορικού καρδιαγγειακής νόσου. Από το 2012 έως το 2013, οι ερευνητές της μελέτης, πραγματοποίησαν το δεκαετή επανέλεγχο. Από τους 3042 εθελοντές που έλαβαν μέρος κατά την έναρξη της μελέτης, 2583 άτομα συμμετείχαν στη 10ετη επανεξέταση, εκ των οποίων 1679 άτομα (838 άνδρες και 841 γυναίκες) συμπεριλήφθησαν στην παρούσα ανάλυση. Για την αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών χρησιμοποιήθηκε ένα ημιποσοτικό ερωτηματολόγιο εβδομαδιαίας καταγραφής της συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων και ως δείκτης προσκόλλησης στη Μεσογειακή Δίαιτα το ειδικό εργαλείο MedDietScore. Τα άτομα που συγκέντρωναν υψηλότερο σκορ σε μια κλίμακα από 0 έως 55 βρίσκονταν πιο κοντά στο πρότυπο της Μεσογειακής Δίαιτας.Αποτελέσματα: Η ανάλυση των αποτελεσμάτων ανέδειξε ότι η 10ετης επίπτωση του Σακχαρώδους Διαβήτη είναι 11.4%. Σε πολυπαραγοντική ανάλυση, που έγινε διόρθωση για συγχιτικούς παράγοντες: οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, ηλικία, φύλο, έτη σπουδών, φυσική δραστηριότητα, κάπνισμα, ιστορικό υπέρτασης και υπερχοληστερολαιμίας, έδειξε ότι σε σχέση με τη χαμηλή προσκόλληση, η μέτρια προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα συσχετίζεται με 41% (ΣΛ:0.59, 95% ΔΕ: 0.38 – 0.92) μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2, και η υψηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα συσχετίζεται με 69% (ΣΛ:0.31, 95% ΔΕ: 0.15 - 0.62) μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2, στα 10 έτη παρακολούθησης. Όταν έγινε περαιτέρω έλεγχος για το ΔΜΣ και το λόγο περιφέρεια μέσης/ισχίων, η επίδραση της Μεσογειακής Δίαιτας συνέχιζε να αποτελεί ανεξάρτητο προστατευτικό παράγοντα για τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη. Οι Σχετικοί Λόγοι για τα άτομα με μέτρια και υψηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα ήταν ΣΛ: 0.64, 95% ΔΕ: 0.39 -1.05 και ΣΛ:0.50, 95% ΔΕ: 0.20 – 1.23, αντίστοιχα, σε σύγκριση με εκείνους με τη χαμηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα. Όταν έγινε έλεγχος για το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, την ηλικία, το φύλο, τα έτη σπουδών, τη φυσική δραστηριότητα, το κάπνισμα, το ιστορικό υπέρτασης και υπερχοληστερολαιμίας και την κεντρική παχυσαρκία, η μέτρια προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα συσχετίστηκε με 35% (ΣΛ:0.65, 95% ΔΕ: 0.42 – 1.01) μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2, ενώ, η υψηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα συσχετίστηκε με 60% (ΣΛ:0.40, 95% ΔΕ: 0.19 - 0.83) μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2, στα 10 έτη παρακολούθησης, σε σχέση με τη φτωχή προσκόλληση, και απ’ ότι παρατηρείται η επίδραση της Μεσογειακής δίαιτας ελαφρώς μειώθηκε. Έπειτα, έγινε διαστρωματοποίηση ανάλογα με την ύπαρξη κεντρικής παχυσαρκίας, και έλεγχος για τους συγχιτικούς παράγοντες: οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, ηλικία, φύλο, έτη σπουδών, φυσική δραστηριότητα, κάπνισμα, ιστορικό υπέρτασης και υπερχοληστερολαιμίας, εντοπίστηκε ότι συγκριτικά με τη χαμηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα, η μέτρια προσκόλληση συσχετίζεται με 48% (ΣΛ:0.52, 95% ΔΕ: 0.30 – 0.91) μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2, ενώ, η υψηλή προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα συσχετίζεται με 66% (ΣΛ:0.34, 95% ΔΕ: 0.13 - 0.91) μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2, στα 10 έτη παρακολούθησης, στα άτομα με κεντρική παχυσαρκία. Στα άτομα με φυσιολογική περιφέρεια μέσης, η προσκόλληση στη Μεσογειακή Δίαιτα δεν φάνηκε να επιδρά στατιστικά σημαντικά (ΣΛ: 0.59, 95% ΔΕ:0.17-2.01).Συμπεράσματα: παρατηρήθηκε προστατευτική επίδραση της κατανάλωσης της μεσογειακής δίαιτας έναντι του κίνδυνου ανάπτυξης σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, στα 10 έτη παρακολούθησης.

postgraduate_thesis
Μεταπτυχιακή Εργασία (EL)
Postgraduate Thesis (EN)

επιδημιολογία
Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2
Μεσογειακή Δίαιτα
Σακχαρώδης διαβήτης


2014


Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0



*Institutions are responsible for keeping their URLs functional (digital file, item page in repository site)