Σκοπός: Η σχέση που συνδέει την καρδιαγγειακή νόσο με την κατάθλιψη είναι ισχυρή και αμφίδρομη, ενώ η συνύπαρξή τους σχετίζεται με χειρότερη πρόγνωση της υγείας των ασθενών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί εάν η κατανάλωση πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, καθώς επίσης και η κατανάλωση ξεχωριστά ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων σχετίζεται με τη δεκαετή καρδιαγγειακή επίπτωση σε άτομα με διαφορετικά επίπεδα κατάθλιψης. Υλικό-Μέθοδος: Στα πλαίσια της προοπτικής μελέτης ΑΤΤΙΚΗ (2002-2012) αξιολογήθηκαν τα επίπεδα καταθλιπτικής συμπτωματολογίας σε 764 ενήλικες συμμετέχοντες χωρίς ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου. Αναλυτικότερα, χρησιμοποιήθηκε η ελληνική εκδοχή της έγκυρης κλίμακας αυτό-αξιολόγησης της κατάθλιψης (Zung Self-Rating Depression Scale, ZDRS) και βρέθηκε ότι 70 άντρες και 141 γυναίκες εμφάνιζαν μέτρια ή σοβαρά συμπτώματα κατάθλιψης (p<0.001). Επίσης, διερευνήθηκε μια πληθώρα κοινωνικοοικονομικών, βιοχημικών, συμπεριφοριστικών και κλινικών παραμέτρων που είναι πιθανό να σχετίζονται με την καρδιαγγειακή νόσο. Αποτελέσματα: Ύστερα από προσαρμογή των υποδειγμάτων για πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες, βρέθηκε πως δεν υπάρχει καμία στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης πολυακόρεστων, καθώς επίσης και της κατανάλωσης ξεχωριστά ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων και της 10ετούς επίπτωσης καρδιαγγειακών νοσημάτων σε άτομα με ή χωρίς μέτρια ή σοβαρή κατάθλιψη. Όμως, η κατανάλωση ω-3 λιπαρών οξέων φάνηκε ότι προστατεύει έναντι της καρδιαγγειακής νόσου μόνο σε όσα άτομα απείχαν από το Μεσογειακό διατροφικό πρότυπο, όπως εκτιμήθηκε με βάση το διατροφικό δείκτη MedDietScore. (Σχετικός Κίνδυνος για κάθε 1 γραμμάριο ανά ημέρα= 0.31, 95%CI 0.13, 0.77). Συμπέρασμα: Τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι ενός ισορροπημένου διατροφικού προτύπου, η υιοθέτηση του οποίου μπορεί να ασκήσει ισχυρότερη καρδιοπροστατευτική δράση έναντι της κατανάλωσης μεμονωμένων θρεπτικών συστατικών.
.jpg){kind=logo}
