Τα ζωικά και γαλακτοκομικά προϊόντα θεωρούνταν από τους ιατρούς της αρχαιότητας ως δυναμωτικές τροφές για τους αθλητές και το γενικό πληθυσμό. Οι διατροφικές συστάσεις για το γενικό πληθυσμό επεσήμαναν το ρόλο αυτών των τροφών στην προάσπιση της υγείας. Ωστόσο, η κατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων θα έπρεπε να έχει μέτρο και ισορροπία προκειμένου να εξασφαλίζεται η υγεία και αρμονία του σώματος. Για τους αθλητές όμως, η καθημερινή κατανάλωση ζωικών προϊόντων ήταν επιβεβλημένη, καθώς θεωρείτο απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξη της δύναμης και της σωματικής τους διάπλασης. Τα δημοσιευμένα στοιχεία σχετικά με διατροφικές συστάσεις οι οποίες απευθύνονταν σε αθλητές της αρχαιότητας είναι ελάχιστα. Η παρούσα μελέτη επιδιώκει να καλύψει το ερευνητικό κενό.Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να εξετάσει και να αναλύσει τις αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων σε σχέση με την κατανάλωση των ζωικών και γαλακτοκομικών προϊόντων από τους αθλητές και να τις συγκρίνει με αυτές που αφορούσαν το γενικό πληθυσμό. Οι πηγές της μελέτης ήταν κείμενα αρχαίων ιατρών και φιλοσόφων που αφορούν τη διατροφή και συγκεκριμένα έργα του Ομήρου, του Ιπποκράτη, του Γαληνού, του Διοσκουρίδη, του Αθήναιου, του Πλάτωνα, του Ορειβάσιου του Παυσανία, του Πλούταρχου, του Επίκτητου, του Διογένη Λαέρτιου, του Ευσέβιου, του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη, του Πολυδεύκη, του Αιλιανού, του Φιλόστρατου, του Πορφύριου, του Δίωνα και του Πλίνιου του πρεσβύτερου. Οι συστάσεις διατροφής τόσο για τους αθλητές, όσο και για το γενικό πληθυσμό, εμφανίζουν διαφοροποιήσεις κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας. Η καλλιέργεια του συναγωνισμού στον αθλητισμό επέβαλε την ανάγκη μιας ειδικής αθλητικής δίαιτας, η οποία επιπλέον, διαφοροποιούνταν ανάλογα με τον αθλητή και το αγώνισμά του.Οι αρχαίοι ιατροί διέκριναν τις τροφές σε κατάλληλες και λιγότερο κατάλληλες για κατανάλωση από αθλητές. Στις λιγότερο κατάλληλες τροφές συμπεριλαμβάνονταν τα λαχανικά, τα ψάρια, το τυρί, το γάλα και τα ξερά φρούτα. Στις κατάλληλες τροφές ανήκε το χοιρινό κρέας, το οποίο αποτελούσε δύσπεπτη και δυσδιάλυτη τροφή. Ήταν ιδανική τροφή για τα βαριά αγωνίσματα, καθώς έδινε ενέργεια και επέτρεπε στους αθλητές να αντέχουν στην πάλη όλη μέρα. Το βοδινό κρέας παρείχε δύναμη και ευνοούσε τη σωματική διάπλαση. Το κατσικίσιο κρέας ήταν ελαφρύ, διατηρούσε τη δύναμη στους μυς για μεγάλο χρονικό διάστημα και ήταν ιδανικό για την αποκατάσταση. Η συστηματική εξέταση των πηγών αποκαλύπτει ότι οι διατροφικές συστάσεις των αρχαίων προς τους αθλητές εμφανίζουν πολλές ομοιότητες με αυτές που η επιστήμη προτάσσει σήμερα.
.jpg){kind=logo}
