Εισαγωγή: Η αστικοποίηση των αγροτικών περιοχών έχει αυξανόμενη τάση και επηρεάζει την παραγωγή γεωργικών προϊόντων και συνεπώς τις διατροφικές επιλογές των κατοίκων των αστικών και αγροτικών περιοχών. Σκοπός ήταν να συγκριθούν οι διατροφικές συνήθειες ηλικιωμένων ατόμων χωρίς καρδιαγγειακή νόσο στο ιατρικό τους ιστορικό, σε αγροτικού τύπου νησιά και νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, τα οποία κατά βάση στηρίζονται στην αγροτική παραγωγή. Μεθοδολογία: Στη μελέτη MEDIS, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια 2005-2010, συμμετείχαν 300 άντρες και γυναίκες από Κύπρο, 142 από Μυτιλήνη, 100 από Σαμοθράκη, 150 από Λήμνο, 131 από Κρήτη, 149 από Κέρκυρα, 115 από Κεφαλονιά, 103 από Ζάκυνθο, 151 από Σύρο, 145 από Νάξο, 76 από Ικαρία, 147 από Σαλαμίνα και 250 από Μάλτα. Από τα νησιά αυτά, τα Σαμοθράκη, Λέσβος, Κρήτη, Κέρκυρα, Σύρος, Μάλτα και Σαλαμίνα είναι κατά βάση αστικού τύπου. Οι διατροφικές συνήθειες των ηλικιωμένων ανάλογα με τον τόπο διαμονής, αποτιμήθηκαν με τη βοήθεια λογαριθμικής παλινδρόμησης. Αποτελέσματα: Όσο αυξάνεται η συχνότητα κατανάλωσης χορταρικών, τυριού και δημητριακών, η πιθανότητα το άτομο να κατοικεί σε αστική περιοχή αυξάνεται κατά 1,354 (95%CI 1,085 to 1,689), 1,698 (95%CI 1,031 to 2,796) και 1,514 (95%CI 1,099 to 2,087) φορές αντίστοιχα. Επιπλέον, όσο αυξάνεται η κατανάλωση κρέατος, λαχανικών και οσπρίων η πιθανότητα το άτομο να κατοικεί σε αστική περιοχή μειώνεται κατά 0,767 (95%CI 1,556 to 1,058), 0,758 (95%CI 0,602 to 0,954) και 0,694 (95%CI 0,588 to 0,820) φορές αντίστοιχα. Συμπεράσματα: Φαίνεται πως η ενασχόληση με την γεωργία και την κτηνοτροφία και άρα η άμεση διαθεσιμότητα τροφίμων όπως το κρέας, τα φρούτα και τα λαχανικά στις αγροτικές περιοχές, σχετίζεται θετικά με τη συχνότητα κατανάλωσής τους.