Σκοπός: Σκοπός της εργασίας ήταν να αξιολογηθεί η συσχέτιση μεταξύ της συχνοτητας κατανάλωσης ψαριού και της παρουσίας του Μεταβολικού Συνδρόμου (ΜΣ), σε δείγμα ηλικιωμένων ατόμων. Υλικό και μέθοδος: Κατά τη διάρκεια των ετών 2005-2007, 1190 άνδρες και γυναίκες άνω των 65 ετών, μόνιμοι κάτοικοι νήσων της Ελλάδος και της Κύπρου συμμετείχαν στη μελέτη. Οι διατροφικές συνήθειες (συμπεριλαμβανομένης της κατανάλωσης ψαριού) αξιολογήθηκαν μέσω ημι-ποσοτικοποιημένου ερωτηματολογίου συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων. Πραγματοποιήθηκε ανάκληση ιατρικού ιστορικού και, μεταξύ άλλων παραμέτρων, μετρηθηκαν οι παράγοντες που εκτιμούν την ύπαρξη του ΜΣ (με βάση την οδηγία του NCEP/ATPIII). Αποτελέσματα: Ο επιπολασμός του ΜΣ ήταν 36,2% (31,8 άνδρες & 40,0% γυναίκες, p=0,003). Σημαντική φάνηκε η διαφορά του επιπολασμού του ΜΣ ανάμεσα στις διάφορες περιοχές της μελέτης (p<0,001). Παράλληλα, το 48,7 % των ατόμων ανέφεραν ότι καταναλώνουν ψάρι περίπου 2 φορές την εβδομάδα (μέση πρόσληψη: 1,76±0,74 μερίδες /εβδομάδα). Η συχνότητα της κατανάλωσης ψαριού φάνηκε να είναι διαφορετική ανάμεσα στις νησιωτικές περιοχές (p<0,001), με τα νησιά του Ιονίου να έχουν την υψηλότερη συχνότητα μέτριας κατανάλωσης ψαριού (59,3%). Μετά από προσαρμογή για διάφορους συγχυτικούς παράγοντες, η μέτρια κατανάλωση ψαριού συσχετίστηκε αντίστροφα με την παρουσία του ΜΣ, στις περιοχές Ιόνιο και Κύπρο. Από τη λογαριθμική παλινδρόμηση προέκυψε ότι η μέτρια κατανάλωση ψαριού (1-2 μερίδες /εβδομάδα) σε σύγκριση με την καθόλου κατανάλωση, συσχετίζεται με 71% μικρότερη πιθανότητα (p=0,023) να έχει ένα άτομο ΜΣ, ανεξάρτητα από τους προαναφερθέντες παράγοντες. Συμπεράσματα: Στα ηλικιωμένα άτομα της μελέτης, η μέτρια κατανάλωση ψαριού συσχετίζεται με χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης ΜΣ, που αποτελεί πολύ σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα για εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων.
.jpg){kind=logo}
