Eντερική - παρεντερική διατροφή σε νοσήματα του πεπτικού
Παπαιωάννου, Γαρυφαλλιά
Τα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου συνοδεύονται συχνά από διατροφικές ελλείψεις. Η εντερική σίτιση συμβάλλει στη μείωση της φλεγμονής. Στους ενήλικες χορηγείται σε συνδυασμό με στεροειδή ενώ στα παιδιά ως μονοθεραπεία. Η διάρκειά της πρέπει να είναι τουλάχιστον 8 εβδομάδες. Συνήθως χορηγείται μέσω ρινογαστρικού σωλήνα καθώς η συμμόρφωση με τα σκευάσματα από του στόματος είναι ελλιπής. Χρησιμοποιούνται πολυμερή σκευάσματα , οι χορηγούμενες θερμίδες υπολογίζονται από το βασικό μεταβολισμό συν 25-50 %, οι πρωτείνες 1-1,5g/kg, ενώ το ποσοστό λίπους δεν επηρεάζει την έκβαση. Χορήγηση γλουταμίνης, ω3 και TGF –β2 δεν συνιστώνται λόγω ανεπάρκειας δεδομένων. Κατά την ύφεση έχει ένδειξη η εντερική χορήγηση 50% των θερμίδων με σκοπό την πρόληψη υποτροπών. Επί αντενδείξεων της εντερικής χορηγείται παρεντερική διατροφή. Στην ελκώδη κολίτιδα η διατροφική υποστήριξη χρησιμοποιείται για τη διόρθωση της υποθρεψίας. Παρεντερική διατροφή συνήθως χορηγείται περιεγχειρητικά. Στο σύνδρομο βραχέος εντέρου η διατροφική υποστήριξη είναι εξατομικευμένη. Εξαρτάται από το χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από την απώλεια του τμήματος του λεπτού εντέρου καθώς το υπόλοιπο τμήμα προσαρμόζεται σταδιακά μέχρι και για 2 έτη. Επίσης, εξαρτάται από το μέγεθος του εναπομείναντος τμήματος. Αρχικά χορηγείται αποκλειστικά παρεντερική διατροφή ενώ σταδιακά αντικαθίσταται από εντερική. Οι συστάσεις είναι διαφορετικές για κάθε ομάδα ασθενών. Στην ήπια οξεία παγκρεατίτιδα δεν χορηγείται τίποτα από το στόμα μέχρι την παρέλευση των συμπτωμάτων (3-7 ημέρες) ενώ στη συνέχεια χορηγείται υγρή τροφή και δίαιτα χαμηλή σε λίπος. Στη βαριά παγκρεατίτιδα απαιτείται εντερική σίτιση με ρινογαστρικό ή ρινονηστιδικό σωλήνα μέσα στις πρώτες 48 ώρες καθώς οδηγεί σε μείωση των επιπλοκών και της συστηματικής φλεγμονής. Αρχικά χορηγούνται μικρές ποσότητες που σταδιακά αυξάνονται ανάλογα με την πορεία του ασθενούς.
.jpg){kind=logo}
