Η συστηματική άσκηση συμβάλει ουσιαστικά στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών ασθενειών. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της επίδρασης της συστηματικής άσκησης στα επίπεδα των λιπιδίων του αίματος καθώς επίσης και στη κινητική των τριγλυκεριδίων (ΤG) στις λιποπρωτεΐνες πολύ χαμηλής πυκνότητας (VLDL-TG), σε υγιείς άνδρες. Επτά εθελοντές ακολούθησαν διαλειμματικό προπονητικό πρόγραμμα υψηλής έντασης (70 και 90 % μέγιστης καρδιακής εφεδρείας, HR Res), συνολικής διάρκειας 32 λεπτών, 3 φορές την εβδομάδα και για 8 εβδομάδες . Πριν και μετά τη προπόνηση μετρήθηκαν τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά, η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VO2¬max), οι συγκεντρώσεις των λιπιδίων, καθώς και η κινητική των VLDL-TG με τη χρήση σταθερών ισοτόπων [1,1,2,3,3-2Η]γλυκερόλης. Το προπονητικό πρόγραμμα επέφερε στατιστικά σημαντική αύξηση στη VO2¬max από 36,7 ± 2,7 σε 43,9 ± 2,6 ml∙kg-1∙min-1. Τα VLDL-TG παρουσίασαν μείωση (από 34,6 ± 9,8 σε 26,2 ± 7,4 mg/dl, p<0,05) ενώ οι συγκεντρώσεις της ολικής, HDL και LDL-χοληστερόλης παρέμειναν σταθερές. Όσον αφορά την κινητική των VLDL-TG, παρατηρήθηκε μία μείωση στο ρυθμό έκκρισης (Ra) κατά 30% (από 8,04 ±2,07 σε 5,59 ±1,04 μmol/min, p<0,05), μετά το πέρας της προπόνησης. Παράλληλα, παρατηρήθηκε αύξηση στη συγκέντρωση του γ-υδρόξυ-βουτυρικού οξέος (από 0,13 ± 0,06 σε 0,17 ± 0,02 mmol/L, p<0,05). Τέλος σημειώθηκε συσχέτιση μεταξύ των αλλαγών του Ra και των θερμιδικών απαιτήσεων της προπόνησης ανά εβδομάδα (R=-0,785, p=0,036). Συμπερασματικά, η συστηματική αερόβια άσκηση διαλειμματικού τύπου μειώνει τα επίπεδα VLDL-TG νηστείας κυρίως μέσα από μείωση στον ρυθμό ηπατικής έκκρισης.
.jpg){kind=logo}
