δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
Η επίδραση της δίαιτας και της άσκησης στα ενδομυϊκά λιποειδή σε διαβητικούς ασθενείς
Περπερίδη, Μαρία
Τα ενδομυϊκά λιποειδή παρουσιάζονται αυξημένα τόσο στους ασθενείς με διαβήτη τύπου ΙΙ όσο και στους παχύσαρκους. Φαίνεται ότι η ινσουλινοαντίσταση που παρατηρείται στις δύο παραπάνω καταστάσεις είναι αποτέλεσμα της αυξημένης συσσώρευσης των ενδομυϊκών λιποειδών.Ο σκοπός της συγκεκριμένης έρευνας ήταν η εφαρμογή ενός πιλοτικού προγράμματος απώλειας βάρους, μέσω δίαιτας, σε 4 παχύσαρκες γυναίκες, εκ των οποίων οι 3 είχαν σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ, για την διερεύνηση της επίδρασης της απώλειας ενός ποσοστού της τάξης του 8-10% του αρχικού σωματικού βάρους στα ενδομυϊκά λιποειδή.Η παρέμβαση περιελάμβανε εβδομαδιαίες συναντήσεις, διάρκειας μισής ώρας και εβδομαδιαία διαιτολόγια, ήπιας μορφής (ενεργειακό έλλειμμα 500 – 1000 θερμίδες). Η σύσταση της δίαιτας στηρίχθηκε στις τρέχουσες συστάσεις για διαβητικούς (<30% της ολικής ενέργειας σε λίπος, 15-20% πρωτεΐνη, 50 – 55% υδατάνθρακες). Πριν και μετά την παρέμβαση πάρθηκαν μυϊκές βιοψίες από τον τετρακέφαλο μυ για τον έλεγχο των ενδομυϊκών λιποειδών (τριγλυκεριδίων και διγλυκεριδίων). Για την εκτίμηση της ινσουλινοαντίστασης χρησιμοποιήθηκε το ομοιοστατικό μοντέλο (ΗΟΜΑ). Επιπλέον, έγιναν βιοχημικές αναλύσεις γλυκόζης, ινσουλίνης, λιπιδίων και αξιολογήθηκε η σύσταση σώματος πριν και μετά την παρέμβαση, με τη μέθοδο διπλής απορρόφησης ακτίνων Χ (DXA). Υπήρξε μείωση στο ολικό σωματικό λίπος μετά την παρέμβαση (p<0,05) και βρέθηκε μία τάση συσχέτισης ανάμεσα στην ινσουλινοαντίσταση και το περιεχόμενο των ενδομυϊκών διγλυκεριδίων (R2=0,39, p=0,097). Η απώλεια βάρους δεν βελτίωσε την ινσουλινοαντίσταση ενώ δεν βρέθηκε συσχέτιση ανάμεσα στην ινσουλινοαντίσταση και τα ενδομυϊκά τριγλυκερίδια ή ανάμεσα στα ενδομυϊκά λιποειδή και τα ελεύθερα λιπαρά οξέα πλάσματος.Συμπερασματικά, η εφαρμογή της πιλοτικής παρέμβασης απώλειας βάρους που πραγματοποιήθηκε στις 4 παχύσαρκες γυναίκες δεν έδωσε σημαντικά αποτελέσματα. Βέβαια, η ύπαρξη μίας τάσης συσχέτισης ανάμεσα στην ινσουλινοαντίσταση και το περιεχόμενο των ενδομυϊκών διγλυκεριδίων είναι αρκετά σημαντική, κυρίως λόγω του μικρού ποσοστού της απώλειας βάρους (8,7% του αρχικού σωματικού βάρους) και του μικρού αριθμού του δείγματος.
Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι Παράγωγα Έργα 4.0
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.
Βοηθείστε μας να κάνουμε καλύτερο το OpenArchives.gr.
.jpg){kind=logo}
