Η εργασία αυτή επιδιώκει να κάνει ένα συνολικό απολογισμό του θεσμού των βιομηχανικών περιοχών ως εργαλείο περιφερειακής, οικονομικής και βιομηχανικής ανάπτυξης. Αναλύονται θεωρητικές, θεσμικές, αναπτυξιακές και χωροταξικές πτυχές των βιομηχανικών περιοχών. Η εργασία εστιάζει στο ελληνικό πρόγραμμα των ΒΙ.ΠΕ., το οποίο και αναλύεται. Για την καλύτερη αποτύπωση της σημερινής κατάστασης των ελληνικών ΒΙ.ΠΕ., συλλέχθηκαν στοιχεία που αφορούν 2400 επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στις ΒΙ.ΠΕ. Αναφέρονται ακόμη οι φορείς που είχαν στο παρελθόν τη δυνατότητα να αναπτύξουν ΒΙ.ΠΕ. καθώς και οι πρόσφατες εξελίξεις που αφορούν τη διαχείριση και την ανάπτυξη των νέου τύπου ΒΕ.ΠΕ. Συνεχίζοντας, δίνεται έμφαση στη σχέση του αστικού ιστού με τη βιομηχανία, αλλά και στις δυνατότητες καινοτομίας που έχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις που βρίσκονται στις ΒΙ.ΠΕ. Ως μελέτη περίπτωσης επελέγη η ΒΙ.ΠΕ. Ηρακλείου Κρήτης. Εξετάζεται ο βαθμός εφαρμογής των παραπάνω θεωρητικών πτυχών στην πραγματικότητα. Τέλος, λαμβάνοντας υπόψη τα συμπεράσματα των προηγούμενων κεφαλαίων, γίνεται ένας συνολικός απολογισμός των Βιομηχανικών Περιοχών και εν γένει των οργανωμένων χώρων ανάπτυξης παραγωγικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα.
.jpg){kind=logo}
