Οι θρεπτικές ουσίες που προστίθενται συνηθέστερα στα τρόφιμα προαιρετικά ή υποχρεωτικά μετά από αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων κάθε χώρας και σύμφωνα με τους ισχύοντες διεθνείς ή μη κανόνες είναι οι βιταμίνες και τα μέταλλα. Αν και σήμερα το βιοτικό και οικονομικό επίπεδο στη χώρα μας καθώς και γενικά στις ευρωπαϊκές χώρες έχει «ανέβει» σημαντικά, υπάρχουν κάποιες ομάδες του πληθυσμού που προσλαμβάνουν μικρότερες ποσότητες από αυτές που συνιστούνται σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο. Τα τρόφιμα που είναι εμπλουτισμένα με βιταμίνες και μέταλλα μπορούν να συμβάλλουν στην επίτευξη επαρκούς πρόσληψης και να μειωθούν έτσι οι κίνδυνοι από τις ανεπάρκειες. Εκτιμάται γενικά ότι στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η μαργαρίνη και οι λιπαρές ύλες για επάλειψη που έχουν εμπλουτιστεί με βιταμίνες Α και D, συμβάλλουν στο 20% της ημερήσιας συνιστώμενης πρόσληψης για τη βιταμίνη Α και στο 30% για τη βιταμίνη D. Τα εμπλουτισμένα δημητριακά (κορν φλέικς, γενικά δημητριακά για το πρόγευμα) αποτελούν την κύρια πηγή σιδήρου για τους νέους στη δεκαετία του 90, ενώ στη δεκαετία του 50 το κρέας ήταν η κύρια πηγή σιδήρου. Τα δημητριακά συνεισφέρουν κατά 20% στην συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη για τη βιταμίνη D και επίσης κατά 20% για τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β στη διατροφή των παιδιών. Σήμερα δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη νομοθεσία που να αφορά ακριβώς τον εμπλουτισμό των τροφίμων με βιταμίνες και μέταλλα υποχρεωτικό ή προαιρετικό, Υπάρχουν όμως διάφορες διατάξεις διασκορπισμένες μέσα σε κώδικες τόσο σε εθνικό επίπεδο, Κώδικας Τροφίμων και Ποτών, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο οδηγίες 13 του 2000, 15 του 2001, 178 του 2002. Τελευταία έχει υποβληθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόταση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τη δημιουργία ενός συγκεκριμένου κανονισμού που να αφορά την προσθήκη βιταμινών και μετάλλων στα τρόφιμα προαιρετικά.
.jpg){kind=logo}
