Η υπερλιπιδαιμία, αποτελεί έναν ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για αθηροσκλήρωση, ενώ επιδρά αρνητικά και σε άλλους παράγοντες κινδύνου (διαβήτη, υπέρταση), καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη αντιμετώπισής της. Τα αιμοπετάλια και ειδικότερα η ικανότητα συσσώρευσής τους, κατέχουν σημαντικό ρόλο στην παθογένεση της αθηροσκλήρωσης. Η άσκηση αερόβιας μορφής φαίνεται να έχει θετική επίδραση στην ελάττωση των επιπέδων των τριγλυκεριδίων του πλάσματος κατά το μεταγευματικό στάδιο, ενώ φαίνεται ότι αυξάνει την ικανότητα συσσώρευσης των αιμοπεταλίων, φαινόμενο που παρατηρείται και κατά την άσκηση με αντιστάσεις. Ωστόσο, υπάρχουν πολύ λίγες πληροφορίες για το πώς η άσκηση με αντιστάσεις επιδρά στη μεταγευματική λιπαιμία. Στην παρούσα ερευνητική μελέτη εξετάστηκε η επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις (βάρη), στη μεταγευματική συγκέντρωση τριγλυκεριδίων, σε υγιείς γυναίκες 25-40 ετών. Οι δοκιμαζόμενες πραγματοποίησαν μια δοκιμασία ανοχής λίπους (fat tolerance test), μετά από δύο διαφορετικές παρεμβάσεις (με τυχαία σειρά): α. 14-16ώρες μετά από προπόνηση με βάρη διάρκειας περίπου 100’ β. χωρίς ασκητική παρέμβαση (ομάδα ελέγχου). Σκοπός της προτεινόμενης ερευνητικής μελέτης ήταν: να βρεθεί τυχόν επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις στη μεταγευματική λιπαιμία, να βρεθεί τυχόν επίδραση της άσκησης στη μεταγευματική απόκριση συσσώρευσης των αιμοπεταλίων Αποτελέσματα Μία συνεδρία άσκησης με αντιστάσεις επέφερε μείωση των επιπέδων νηστείας των τριγλυκεριδίων του πλάσματος κατά 23,7% σε σχέση με την παρέμβαση ελέγχου (p<0.05%). Η άσκηση μείωσε επίσης κατά 23% τη μεταγευματική απόκριση των τριγλυκεριδίων για τις 6 ώρες που ακολούθησαν το γεύμα, όπως αυτή υπολογίστηκε με τη μέθοδο του εμβαδού του τραπεζίου (Postprandial Area tg Concentration Under the time curve) (p<0.05%). Η άσκηση με αντιστάσεις μείωσε τη συγκέντρωση των τριγλυκεριδίων των πλούσιων σε τριγλυκεριδίων λιποπρωτεινών του πλάσματος TRL-tg’s, κατά 43,4% στη νηστεία (p<0.05%), ενώ μείωσε τη μεταγευματική απόκριση των TRL-tg’s κατά 26,8% σε σχέση με την παρέμβαση ελέγχου. Δεν παρατηρήθηκε μεταβολή στην παρέμβαση της άσκησης με αντιστάσεις στα επίπεδα της γλυκόζης, τόσο κατά τη νηστεία όσο και μεταγευματικά. Η άσκηση με αντιστάσεις κατέδειξε μια τάση αύξησης της ικανότητας συσσώρευσης των αιμοπεταλίων, ωστόσο ο μικρός αριθμός του δείγματος, και προβλήματα στις μετρήσεις σε κάποιες χρονικές στιγμές, δεν επιτρέπουν τη διεξαγωγή ασφαλούς συμπεράσματος. Συμπέρασμα Μια προπονητική συνεδρία άσκησης με αντιστάσεις, που πραγματοποιείται 16 ώρες, πριν τη λήψη ενός πλούσιου σε λίπος γεύματος, από νέες, υγιείς, «νορμολιπιδαιμικές» γυναίκες, μειώνει τα τριγλυκερίδια του πλάσματος, και των TRL-tg’s, κατά τη νηστεία, και βελτιώνει τη μεταγευματική απόκρισή τους, συμβάλλοντας μ΄ αυτόν τον τρόπο στη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ, και κατ΄επέκταση στην πρόληψη της στεφανιαίας νόσου.
.jpg){kind=logo}
