ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των περιγεννητικών παραγόντων που σχετίζονται ανεξάρτητα με την ινσουλινοαντίσταση, λαμβάνοντας υπόψη πιθανούς συγχιτικούς παράγοντες αναφορικά με κοινωνικο-δημογραφικούς δείκτες και γονεϊκά χαρακτηριτιστικά.ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Αντιπροσωπευτικό δείγμα 2195 παιδιών σχολικής ηλικίας (9-13 χρονών) με πλήρη δεδομένα για την τρέχουσα ανάλυση, συμμετείχε στη μελέτη «Healthy Growth Study», η οποία συνιστά μια συγχρονική έρευνα με αναδρομική συλλογή πληροφοριών. Η ινσουλινοαντίσταση εκτιμήθηκε χρησιμοποιώντας το ομοιοστατικό μοντέλο εκτίμησης της ινσουλινοαντίστασης (φυσιολογικό HOMA-IR<3.16). Τα γονεϊκά κοινωνικο-οικονομικά, δημογραφικά και ανθρωπομετρικά δεδομένα, όπως επίσης και τα περιγεννητικά δεδομένα των παιδιών, συλλέχθηκαν μέσω τυποποιημένων διαδικασιών και ερωτηματολογίων.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο επιπολασμός της ινσουλινοαντίστασης για το σύνολο του δείγματος υπολογίσθηκε σε 28.4%, με υψηλότερη συχνότητα στα κορίτσια συγκριτικά με τα αγόρια (34.2% έναντι 22.7%, P<0•05). Το γυναικείο φύλο (Σ.Λ.: 1.79, 95% Δ.Ε.: 1.46-2.19), τα παιδιά που γεννήθηκαν από μητέρες που ήταν παχύσαρκες, είτε τη στιγμή της μέτρησης (Σ.Λ.: 2.02, 95% Δ.Ε.: 1.52-2.67) είτε πριν από την εγκυμοσύνη (Σ.Λ.: 2.44, 95% Δ.Ε.: 1.60-3.73), καθώς και τα παιδιά που εμφάνισαν γρήγορη πρόσληψη βάρους κατά τους έξι πρώτους μήνες της ζωής τους (Σ.Λ.: 1.46, 95% Δ.Ε.: 1.20-1.79) είχαν αυξημένη πιθανότητα εκδήλωσης ινσουλινοαντίστασης στην όψιμη παιδική ηλικία. Αντιθέτως, παιδιά που γεννήθηκαν από μητέρες που ήταν ελλιποβαρείς πριν την εγκυμοσύνη (Σ.Λ.: 0.62, 95% Δ.Ε:0.41-0.95) και αυτά που γεννήθηκαν μεγαλόσωμα για την ηλικία γέννησής τους (Σ.Λ.: 0.68, Δ.Ε.: 0.46-1.01) είχαν μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν ινσουλινοαντίσταση στην όψιμη παιδική ηλικία. Το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο του πατέρα (Σ.Λ.:0.66, Δ.Ε.: 0.47-0.92) και το υψηλότερο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα (Σ.Λ: 0.63, Δ.Ε.: 0.48-0.83) φαίνεται πως ασκούν προστατευτική επίδραση στην εμφάνιση ινσουλινοαντίστασης στα αγόρια και τα κορίτσια. Επιπλέον, ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση ινσουλινοαντίστασης στην όψιμη παιδική ηλικία ήταν το γυναικείο φύλο (Σ.Λ. 1.67, Δ.Ε.:1.30-2.13) και η γέννηση μικρόσωμου για την ηλικία γέννησης παιδιού (Σ.Λ. 1.41, Δ.Ε.:1.03-2.01), ενώ ανεξάρτητοι προστατευτικοί παράγοντες ήταν το υψηλότερο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα (Σ.Λ. 0.68, Δ.Ε.: 0.48-0.96) και η γέννηση παιδιού μεγαλόσωμου για την ηλικία γέννησής του (Σ.Λ.: 0.54, Δ.Ε.: 0.34-0.87).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Παρατηρούμε πως ποικίλοι περιγεννητικοί παράγοντες σχετίζονται με την εκδήλωση ή όχι ινσουλινοαντίστασης στην όψιμη παιδική ηλικία, όπως επίσης και κοινωνικο-δημογραφικοί και οικονομικές παράμετροι. Επομένως, κρίνεται απαραίτητη η έγκαιρη τροποποίηση των περιγεννητικών παραγόντων ούτως ώστε να προληφθούν πιθανές επιπτώσεις στην ινσουλινοευασθησία των παιδιών.
.jpg){kind=logo}
