Detailed archaeomagnetic study of a ceramic workshop at Kato Achaia: New directional data and archaeomagnetic dating in Greece.

 
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2013 (EL)

Detailed archaeomagnetic study of a ceramic workshop at Kato Achaia: New directional data and archaeomagnetic dating in Greece. (EN)

Tema, E.

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται τα αποτελέσματα από την αρχαιομαγνητική μελέτη δυο αρχαίων κλιβάνων που ανακαλύφθηκαν στην Κάτω Αχαΐα. Σύμφωνα με τα ευρήματα της αρχαιολογικής ανασκαφής, οι δυο αυτοί κλίβανοι αποτελούσαν μέρος ενός μεγαλύτερου κεραμικού εργαστηρίου που λειτουργούσε στην περιοχή, πιθανότατα για  την  παραγωγή  τούβλων  ή  κεραμικών.  Συστηματική  αρχαιομαγνητική δειγματοληψία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τους αρχαιολόγους και συνολικά λήφθηκαν 9 δείγματα από τον πρώτο κλίβανο (KL3) και 12 από τον δεύτερο (KL5). Συστηματικές   μετρήσεις   της   μαγνητικής   ορυκτολογίας   των   δειγμάτων πραγματοποιήθηκαν με σκοπό τον καθορισμό του  βασικού φορέα της μαγνήτισης των δειγμάτων.  Η  διεύθυνση  της  Χαρακτηριστικής  Παραμένουσας  Μαγνήτισης καθορίστηκε κατόπιν ανάλυσης της κύριας συνιστώσας μαγνήτισης και οι μέσες τιμές διεύθυνσης για τους δυο κλιβάνους υπολογίστηκαν σύμφωνα με την στατιστική του Fisher.  Η  ηλικία  των  κλιβάνων  υπολογίστηκε  χρησιμοποιώντας τις  πιο  σύγχρονες εξελίξεις στην αρχαιομαγνητική έρευνα και κατόπιν σύγκρισης της διεύθυνσης των XLVII, No 3 – 1279 κλιβάνων  με  τις  καμπύλες  αναφοράς,  όπως  αυτές  υπολογίστηκαν  από  το SCHA  .DIF  .3K  γεωμαγνητικό μοντέλο που περιγράφει την μεταβολή του μαγνητικού πεδίου στον Ευρωπαϊκό χώρο. Τα αποτελέσματα της αρχαιομαγνητικής χρονολόγησης συμφωνούν  πολύ  ικανοποιητικά  με  τις  αρχαιολογικές  ενδείξεις  για  την  περίοδο χρήσης  των  κλιβάνων  και  υποδεικνύουν  ότι  οι  κλίβανοι ήταν  σε  χρήση  κατά την διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου και εγκαταλείφτηκαν προς το τέλος αυτής. (EL)
New  archaeomagnetic  results  from  two  ancient  kilns  excavated  at  Kato  Achaia, southern Greece, are presented. According to archaeological evidence, both kilns were part of a bigger ceramic workshop, probably used for the production of bricks or  ceramics.  Systematic  archaeomagnetic  sampling  was  carried  out  collecting  9 brick samples from the first kiln (KL3) and 12 brick samples from the second kiln (KL5). Magnetic mineralogy measurements have been carried out in order to determine the main magnetic carrier of the samples and to check their thermal stability. Standard thermal demagnetization procedures have been used to determine the archaeomagnetic direction registered by the bricks during their last firing. The direction of the Characteristic Remanent Magnetization (ChRM) has been obtained from principal component analysis and the kilns mean directions were calculated using Fisher statistics. The archaeomagnetic ages of both kilns were determined using the most recent developments in data elaboration and were calculated after comparison of the kilns declination and inclination with the reference curves produced by the SCHA.DIF.3K European regional geomagnetic field model. Dating results are in good agreement with archaeological evidence of the site and suggest that both kilns were in use during Hellenistic times.  (EN)

info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion

Greece (EN)
Magnetic mineralogy (EN)
Kilns (EN)
Archaeomagnetism (EN)
Kato Achaia (EN)


Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρίας

Αγγλική γλώσσα

2013-01-24


Geological Society of Greece (EN)

0438-9557
2529-1718
Δελτίο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας; Τόμ. 47 Αρ. 3 (2013): Διεθνές Συνέδριο "Έρευνα και Εκμετάλλευση Ορυκτών Πόρων"; 1279-1288 (EL)
Bulletin of the Geological Society of Greece; Vol. 47 No. 3 (2013): International Congress "Exploration and Exploitation of Mineral Resources"; 1279-1288 (EN)

Copyright (c) 2016 E. Tema (EN)



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.