Η περιοχή μελέτης καλύπτει ένα μέρος των ανθρακικών αποθέσεων της ζώνης Παξών, που αποτέθηκαν κατά τη διάρκεια του Μεσοζωικού, στο νησί της Κεφαλονιάς. Η Κεφαλονιά ανήκει στις Εξωτερικές Ελληνίδες και δομείται από δύο διαφορετικές γεωτεκτονικές ζώνες, με γενική διεύθυνση ΒΒΔ-ΝΝΑ, την Προαπούλια ή ζώνη Παξών στα δυτικά και την Ιόνια ζώνη στα ανατολικά η οποία και επωθείται στην προηγούμενη. Πιο συγκεκριμένα η περιοχή μελέτης βρίσκεται κατά μήκος του τοπικού οδικού δικτύου Σάμης - Αργοστολίου, που ανήκει στη ζώνη Παξών. Σκοπόςτης παρούσας εργασίας είναι η λεπτομερής απεικόνιση των αποθετικών περιβαλλόντων με βάση την μικροφασική και βιοστρωματογραφική ανάλυση. Πραγματοποιήθηκε λεπτομερής μικροφασική ανάλυση λεπτών τομών η οποία μας οδήγησε στην αναγνώριση μικροφασικών τύπων που αντικατοπτρίζουν τέσσερις φασικές ζώνες. Παρατηρήσαμε μία κατακόρυφη μετάβαση από την επιπαλιρροιακή - μεσοπαλιρροιακή ζώνη(περιορισμένη λιμνοθάλασσα) σε μεσοπαλιρροιακή (ανοιχτή λιμνοθάλασσα)- υποπαλιρροιακή ζώνη. Οι φάσεις που ανήκουν στην επιπαλιρροιακή ζώνη χαρακτηρίζονται από κοκκοστηριζόμενους/ιλυοστηριζόμενους ασβεστόλιθους με πελοειδή, οι μεσοπαλιρροιακές φάσεις αντίστοιχα χαρακτηρίζονται από ασβεστόλιθους με βιοκλάστες στους οποίους συχνά υποκρύπτεται η ύπαρξη φυκών και στην υποπαλιρροιακή ζώνη επικρατούν κοκκοστηριζόμενοι ασβεστόλιθοι βιοκλαστών. Τα βενθονικά τρηματοφόρα, τα οποία βρίσκονται σε αφθονία, μαζί με τα ασβεστολιθικά φύκη αποτελούν σημαντικούς βιοδείκτες. Τα γένη των βενθονικών τρηματοφόρων που έχουν προσδιοριστεί (Cuneolina sp., Quinqueloculina sp. Nezzazata sp., Pseudonummoloculina sp., Dicyclina sp.) σε συνδυασμό με την ύπαρξη ασβεστολιθικών φυκών, ρουδιστών, και γαστερόποδων μας δίνουν σημαντικά στοιχεία για τα περιβάλλοντα απόθεσης καθώς επίσης και για την παλαιοοικολογία στην ζώνη Παξών κατά τη διάρκεια του Ανώτερου Κρητιδικού.
(EL)
On the island of Kefallinia, which lies at the external edge of the Hellenides fold and thrust system, appear the Paxi and the Ionian Zones. In this study, an Upper Cretaceous carbonate succession, which is a part of the Paxi Zone, cropping out near the area of Sami (central area of Kefallinia), is discussed in detail with regard to its depositional facies, microfacies, biostratigraphy and palaeoenviroments. Detailed sedimentological and palaeontological investigations have been carried out on seven sections and petrographic analysis of thin-sections that led to the recognition of a number of microfacies types grouped into four facies zones. There was recorded a supratidal- intertidal (restricted)-intertidal (open lagoon)- subtidal (or shallow subtidal) vertical transition. Supratidal facies are characterized by fenestral and peloidal wackestone / packstone, intertidal (restricted) facies are represented by bioclastic wackestone and bindstone, whereas intertidal (open lagoon) facies are indicated by bioclastic packstone. Finally subtidal facies are dominated by bioclastic floatstone and grainstone. Benthic foraminifera are especially abundant and along with calcareous algae are the most important fossils used for age determination. The benthic foraminiferal genera that were identified (Cuneolina sp., Quinqueloculina sp., Nezzazata sp., Pseudonummoloculina sp., Dicyclina sp.), in addition with the observed calcareous algae, rudist and gastropods provide significant data for the depositional environments and the paleoecology of the Paxi Zone during the Upper Cretaceous.
(EN)
