Η εξορυκτική δραστηριότητα της «Πέτρας Θυμιανών» εντοπίζεται, όπως υποδηλώνει και το όνομά της, στην ευρύτερη περιοχή των Θυμιανών της νήσου Χίου. Η πέτρα κατατάσσεται εμπειρικά, από τους λατόμους, σε τέσσερεις εκμεταλλεύσιμους τύπους: Ημίσκληρη, Τριανταφυλλί, Μαλακή, Μελιτζανί.Από τη σχετική πετρογραφική εξέταση, προκύπτει ότι όλοι οι παραπάνω τύποι της πέτρας περιέχουν κυρίως ανθρακικό υλικό, στο οποίο συνήθως δεσπόζει ο ανκερίτης. Απαντώνται επίσης σημαντικά κυμαινόμενα ποσοστά χαλαζία, αξιοσημείωτη ποσότητα φυλλόμορφων ορυκτών, καθώς και οξείδια - υδροξείδια σιδήρου, στα οποία οφείλεται η καστανή έως πορτοκαλί απόχρωση της πέτρας. Λόγω της αυξημένης συμμετοχής των εν λόγω ανθρακικών και σιδηρούχων συστατικών στα πετρώματα αυτά, η «Πέτρα Θυμιανών» χαρακτηρίζεται ειδικότερα ως «ανθρακικός - σιδηρομιγής πηλίτης».Από κοιτασματολογικής άποψης, η «Πέτρα Θυμιανών» είναι ίζημα με λεπτοστρωσιγενή υφή που προκύπτει από την εναλλαγή μικρού πάχους οριζόντων ασβεστιτικού πηλίτη με επίσης λεπτούς ορίζοντες υπερλεπτόκοκκου ψαμμίτη. Οι δύο λιθολογικές μονάδες που συγκροτούν το πέτρωμα αποτελούνται από τα ίδια ορυκτά, ταοποία απλώς παρουσιάζουν διαφορετική κοκκομετρία και ποσοστό συμμετοχής. Ο προσανατολισμός των πλαστικών ορυκτών που παρατηρείται στο πέτρωμα, δηλώνει ότι αυτό έχει υποστεί κάποια πολύ ασθενή μεταμόρφωση μετά τη διαγένεση.Η συμμετοχή όμως και αργιλικών φυλλόμορφων ορυκτών στη σύσταση των περισσοτέρων τύπων πέτρας επιταχύνει τη διάβρωσή της, στην περίπτωση εξωτερικής χρήσης ή μη ικανοποιητικής προφύλαξης και συντήρησης. Η παραγωγή των λατομείων συνίσταται αφενός σε όγκους και ξοφάρια διαφορετικής ποιότητας και μεγέθους, απ’ όπου διαμορφώνονται πλάκες στο σχιστήριο, και αφετέρου σε διαμορφωμένες πέτρες, έτοιμες για χρήση στην οικοδομή. Ο αποχωρισμός του πετρώματος σε όγκους συμπίπτει πάντα με τα επίπεδα που παρουσιάζουν την μεγαλύτερη αδυναμία, τα οποία είναι μακροσκοπικώς ευδιάκριτα και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο εξόρυξης του υλικού. Οι πλάκες που έχουν απόχρωση ξύλου είναι ένα πρώτης τάξεως φυσικό υλικό για εσωτερικές επενδύσεις κτηρίων. Ο τύπος «Τριανταφυλλί» χρησιμοποιείται κυρίως για σκάλες και εξωτερικές επενδύσεις, ενώ οι υπόλοιποι τύποι χρησιμοποιούνταικυρίως για εσωτερικές επενδύσεις, για κατασκευή τοίχων οικιών, μαντρότοιχων, παραδοσιακών κτηρίων κ.λπ..Στην παρούσα εργασία, τα διάφορα φυσικομηχανικά χαρακτηριστικά των προαναφερθέντων τύπων της «Πέτρας Θυμιανών» προσδιορίσθηκαν βάσει των οικείων ευρωπαϊκών προτύπων ΕΝ. Επίσης, για πρώτη φορά αποδόθηκε η φυσική σημασία των εμπειρικών όρων που χρησιμοποιούν οι λατόμοι της περιοχής στην παραγωγή,καθώς και η διαφοροποίηση ποιότητας της πέτρας που υπονοείται μέσω αυτών.
(EL)
Quarrying activity concerning “Pétra Thymianón” (= Thymianá Stone) is located in the homonymous region of Chios Island. This structural stone is experientially classified into four commercial types, bearing the quarrymen jargon names: “Hemískliri” (= Medium Hard), “Triandafylli” (= Rose Pink), “Malaki” (= Soft), “Melidjani” (= Purple). All those types consist mainly of carbonates. In a lesser extent, quartz, leaf-shaped minerals, and iron oxides – hydroxides occur. Geologically, Thymianá Stone is characterized as “Carbonaceous - Ferruginous Pelite”. It is a sedimentary thin-bedded rock with alternating layers of calcareous pelite and ultra fine-grained sandstone. Very low grade metamorphism is also present. The quarry production consists of blocks, being cut to slabs for paving and flooring and to shaped stone units for masonry. In this study, the physical mechanical properties of the various Thymianá Stone types have been determined according to the relevant EN Standards. Furthermore, the physical meaning of the quarrymen jargon has been established in connection with the stone types’ quality characteristics and potential applications.
(EN)
