Το κοίτασμα Απλικίου αποτελεί τμήμα της μεταλλευτικής περιοχής της Σκουριώτισσας της Κύπρου, η οποία είναι σήμερα η μοναδική περιοχή εξόρυξης μεταλλεύματος και παραγωγής χαλκού στη νήσο. Η εξορυκτική δραστηριότητα στο Απλίκι, από την δεκαετία του 1960 έως το 1974, είχε ως αποτέλεσμα την παραγωγή 1.650.000 τόνων μεταλλεύματος χαλκού. Η μεταλλοφορία του Απλικίου είναι τεκτονικά ελεγχόμενη, οριοθετείται από δύο υποπαράλληλα ρήγματα, διευθύνσεως περίπου Β–Ν και φιλοξενείται εντός των Κατωτέρων Pillow Λαβών του οφιολιθικού συμπλέγματος του Τροόδους. Οι Κατώτερες Pillow Λάβες χαρακτηρίζονται τοπικά από χαμηλής θερμοκρασίας εξαλλοίωση, όμοια με αυτήν που επικρατεί στις αντίστοιχες λάβες όλου του Τροόδους. Τα κύρια μαγματικά ορυκτά είναι πλαγιόκλαστα ενδιάμεσης προς βασικής σύστασης και κλινοπυρόξενοι, ενώ ο ασβεστίτης, τα αργιλικά ορυκτά, ο σελαδονίτης, το ανάλκιμο και ο χαλαζίας συνιστούν τα κυρίαρχα ορυκτά εξαλλοίωσης χαμηλών θερμοκρασιών. Αναπτύσσονται κυρίως ως αθροίσματα, σπάνια ως μεμονωμένες ορυκτολογικές φάσεις, σε ορυκταμύγδαλα ή είναι διάσπαρτα μέσα στη θεμελιώδη μάζα. Στη μεταλλοφόρο ζώνη παρατηρούνται: (α) ζώνη stockwork (β) συγκεντρώσεις άμορφου διοξειδίου του πυριτίου φλεβικής μορφής (γ) φλέβες γύψου (δ) οξειδωμένη φλέβα συμπαγούς μεταλλοφορίας («ερυθρά ζώνη») (ε) ζώνη οξείδωσης Η μεταλλοφορία αναπτύσσεται εντός λατυποπαγών λαβών (breccia), οι οποίες προέκυψαν ως αποτέλεσμα συσσώρευσης θραυσμάτων λάβας και θειούχων ορυκτών στο στάδιο εκρηκτικού τύπου υδροθερμικής δραστηριότητας. Η μεταλλοφόρος ζώνη έχει χαρακτηριστικά μεταλλοφορίας τύπου stockwork, με συμμετοχή χαλαζιακών φλεβιδίων και ίασπι. To συμπαγές μετάλλευμα έχει εξορυχτεί και αυτό το οποίο σήμερα μελετάται είναι τμήμα της ζώνης stockwork στο βόρειο τμήμα της μεταλλοφόρου ζώνης. Η θειούχος μεταλλοφορία είναι εμφανής σε όλη την έκταση της ζώνης, με εντονότερη παρουσία στα κατώτερα τμήματα του βορείου τμήματος, όπου (τοπικά) συναντάται συμπαγές έως ημισυμπαγές μετάλλευμα. Αντιθέτως στις υπόλοιπες βαθμίδες της εκσκαφής απαντάται μόνο διάσπαρτη μεταλλοφορία. Επικρατούσα υδροθερμική εξαλλοίωση στη ζώνη είναι η χλωριτίωση. Στα ανώτερα τμήματα της ζώνης παρατηρείται ασθενής πυριτίωση. Ο ίασπις αναπτύσσεται με τη μορφή stockwork και εμφανίζεται είτε με τη μορφή μικρών φλεβιδίων, είτε κατακερματισμένων φλεβιδίων, τα οποία τέμνουν τις λάβες τύπου breccia. Στα ανώτερα τμήματα της μεταλλοφόρου ζώνης η συμμετοχή του ίασπι είναι εντονότερη. Η παρουσία θειούχων ορυκτών κρίνεται σημαντική με κυρίαρχο τον σιδηροπυρίτη και ακολουθεί σφαλερίτης και χαλκοπυρίτης. Το μετάλλευμα αποτελείται από σιδηροπυρίτη, μαρκασίτη και χαλκοπυρίτη, ενώ με μικρότερη συμμετοχή απαντώνται σφαλερίτης, πυρροτίτης, γαληνίτης, βαρίτης, βορνίτης, κουβανίτης και θειοάλατα Cu–Fe (ιδαΐτης, μουιχοϊκίτης, ταλνακχίτης και χεϊκοκίτης). Ως υπεργενετικά ορυκτά του μεταλλεύματος απαντώνται γκαιτίτης–αιματίτης, χαλκοσίνης–κοβελλίνης, θειϊκά ορυκτά σιδήρου, μολύβδου, χαλκού, αργιλίου και ασβεστίου. Η δειγματοληψία του μετώπου εξόρυξης και της μεταλλοφόρου ζώνης διενεργήθηκε με συνδυασμό «αύλακας» και «τεμαχών» (chips), έτσι ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη αντιπροσωπευτικότητα των δειγμάτων. Η αποτύπωση της χωρικής κατανομής των κύριων στοιχείων Ag, As, Au, Cd, Co, Cu, Fe, Ni, Pb, S, Se, Sb και Ζn του μεταλλεύματος για το βόρειο τμήμα της μεταλλοφόρου ζώνης, καταδεικνύει εμπλουτισμό πλησίον του δυτικού ρήγματος και στη ζώνη που συναντάται το ημισυμπαγές μετάλλευμα. Ανάλογη εργασία πραγματοποιήθηκε και για το νότιο τμήμα, με τις περιεκτικότητες των υπό μελέτη στοιχείων να είναι χαμηλότερες, γεγονός που αποτυπώνει την πολύ περιορισμένη συμμετοχή του διάσπαρτου μεταλλεύματος. Η περιεκτικότητα σε χρυσό δεν υπερβαίνει τα 0,1 g/t, ενώ ο χαλκός κυμαίνεται από 0,01 έως 3,5 wt % και το θείο από 0,1 έως 16 wt %. Πλησίον του δυτικού ρήγματος, μεταξύ των προπυλιτιωμένων λαβών της μεταλλοφόρου ζώνης και των pillow λαβών, εντοπίσθηκε ζώνη άμορφου διοξειδίου του πυριτίου. Παράλληλα, στο δυτικό τμήμα της μεταλλοφόρου ζώνης, με διεύθυνση ΒΔ–ΝΑ, αναπτύσσονται φλέβες γύψου. Η «ερυθρά» ζώνη βρίσκεται ανατολικά της ζώνης άμορφου διοξειδίου του πυριτίου, εκτείνεται δε σε μία διεύθυνση περίπου Β–Ν και πιθανότατα αποτελούσε συμπαγή φλέβα σιδηροπυρίτη – χαλκοπυρίτη η οποία οξειδώθηκε. Η ζώνη οξείδωσης του κοιτάσματος του Απλικίου συνίσταται από ένα ορυκτολογικό άθροισμα (οξείδια και υδροξείδια του σιδήρου, κυπρίτης), που είναι χαρακτηριστικό συνθηκών σχεδόν ουδέτερου pH, γεγονός το οποίο οφείλεται στην ανεπαρκή διαθέσιμη ποσότητα σιδηροπυρίτη για την παραγωγή υπεργενετικών όξινων διαλυμάτων. Η χωρική κατανομή του χαλκού και οι περιεκτικότητες του, σχεδόν ίδιας τάξεως με τις αντίστοιχες της πρωτογενούς θειούχου μεταλλοφορίας αποτυπώνει τη περιορισμένη κινητικότητα του χαλκού μέσα σε μία «ασθενή» πρωτογενή θειούχο μεταλλοφορία.
(EL)
The Apliki copper deposit, in the Troodos ophiolite complex of Cyprus, is part of the Skouriotissa mining district. Mining activity at Apliki has resulted in the production of 1,650,000 tons of copper ore. The mineralization is hosted within the sequence of Lower Pillow Lavas of the Troodos ophiolite complex in the western part of the Solea graben. Plagioclase, pyroxenes (augite), magnetite and ilmenite, and rarely olivine are the main magmatic mineral components. The prevailing secondary minerals are celadonite, calcite, analcime and quartz which occur within amygdules or are dispersed within the rock matrix. The mineralized zone is bounded by two N–S striking sub–parallel faults and is, therefore, controlled by local structures which allowed access to the hydrothermal fluids. The basaltic Pillow Lavas at Apliki possess the same low-temperature regional scale alteration as the sequence of Lower Pillow Lavas of the Troodos ophiolite. In the mineralized zone the following facies have been identified: (a) A stockwork zone (b) Veins of amorphous silica (c) Veins of gypsum (d) Oxidized vein of massive mineralization (“red zone”) (e) Oxidation zone The Apliki deposit is associated with cupriferous massive sulphide which has been mined out. The Apliki mineralization, presently exposed in the examined area, is a typical example of stockwork type sulphide mineralization, with more intense presence in the lower levels of the northern wall, where the semi–massive and massive ore are preserved. The stockwork ore is hosted within brecciated chloritized lavas. Weak silicification is observed in the upper parts of the brecciated lavas. Red jasper is spatially associated with the mineralized lavas and occurs as veins or open– space fillings within the mineralized zone. Pyrite, marcasite and chalcopyrite are the predominant ore minerals, whereas bornite, sphalerite, galena, and barite are accessories with quartz as the main gangue. Goethite, hematite, chalcocite, covellite, and Fe–, Cu–, Pb–, Al–, and Ca–sulphates were formed in the supergene environment. The sampling on the northern and southern wall, of the existing opencut, took place along a series of traverses based on a combined trench and rock-chip sampling method so to achieve the best representation of the samples taken. The spatial distribution of the major elements of the ore (Ag, As, Au, Cd, Co, Cu, Fe, Ni, Pb, S, Se, Sb and Zn) in the northern part of the opencut demonstrates an enrichment next to the western fault and at areas where the semi–massive ore is present. Similar work was carried out on the southern part with much lower concentrations, a fact that reflects the limited occurrence of disseminated ore in that region. The spatial distribution of the major elements throughout the Apliki deposit has demonstrated that the western fault may be the one which is the controlling structure, while the eastern one is the boundary for a gradational passage into the Lower Pillow Lavas. Gold grade does not exceed 0.1 g/t, while copper grades ranges between 0.01 to 3.5 wt. % and sulfur between 0.1 to 16 wt. %. Veins of gypsum, with a direction almost parallel to the western fault, and vein–like amorphous silica bodies both occur close to the western border within the mineralized zone. The “red zone”, with an N–S orientation, constitutes probably an oxidized vein of pyrite–chalcopyrite. The mineralogical assemblage of Apliki oxidation zone (iron oxides and hydroxides, cuprite) reflects almost neutral pH conditions, a fact which is the result of insufficient amount of pyrite which produces low pH supergene solutions. The spatial distribution of copper and its content, which is almost the same with the respective one of primary sulphide mineralization, demonstrate the limited mobility of copper that instead of leaching and moving downwards is concentrated to the oxidation zone.
(EN)
