Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας αποτελεί η διερεύνηση του ρόλου των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας, της συναισθηματικής νοημοσύνης και του φύλου του ατόμου στην επιλογή στρατηγικών επίλυσης συγκρούσεων στον εργασιακό χώρο. Επίσης μελετήθηκε η επίδραση και των διαφόρων δημογραφικών χαρακτηριστικών των συμμετεχόντων ως προς την ικανότητά τους να επιλύουν συγκρούσεις και ως προς την επιλογή των πέντε στρατηγικών επίλυσης συγκρούσεων (διεκδίκηση, συνεργασία, αποδοχή, αποφυγή και συμβιβασμός). Στην συγκεκριμένη έρευνα έγινε ο έλεγχος συνολικά πέντε υποθέσεων. Οι υποθέσεις αυτές είναι οι εξής: 1. η επίδραση των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας και των χαρακτηριστικών της συναισθηματικής νοημοσύνης στην επίλυση συγκρούσεων. 2. η συσχέτιση της ηλικίας και της επίλυσης συγκρούσεων: 3. η επίδραση του φύλου και της εργασίας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στην επίλυση συγκρούσεων. 4. η επίδραση του τόπου καταγωγής στην επίλυση συγκρούσεων. 5. η επίδραση του επαγγέλματος και του μορφωτικού επιπέδου στην επίλυση συγκρούσεων. Για την μελέτη αυτών των επιδράσεων έγινε ποσοτική έρευνα με την χρήση τριών ερωτηματολογίων που χορηγήθηκαν στους συμμετέχοντες της έρευνας. Αυτά τα ερωντηματολόγια είναι το τεστ χαρακτηριστικών συναισθηματικής νοημοσύνης (ΤΕ-ΧΑ-ΣΥ-Ν. Τσαούσης, 2004), το ερωτηματολόγιο επίλυσης διαφορών (Conflict Resolution Scale – CRS. Thomas & Kilman, 1996) και το ελληνικό τεστ προσωπικότητας (ΕΛΤΕΠ. Τσαούσης, 2007). Τα ερωτηματολόγια αυτά απαντήθηκαν από 223 άτομα, 86 άντρες (38.6%) και 137 (61.4%) γυναίκες από 21 ετών έως και 64 ετών. Σύμφωνα με την επεξεργασία των απαντήσεων στα τρία τεστ που χορηγήθηκαν στους συμμετέχοντες στην έρευνα, βρέθηκε ότι η προσωπικότητα και η συναισθηματική νοημοσύνη του ατόμου παίζουν σε έναν μικρό βαθμό μόνο ρόλο στην επιλογή στρατηγικών επίλυσης συγκρούσεων. Το ίδιο ισχύει και για το φύλο αλλά και για τον τόπο καταγωγής των ατόμων. Κατά συνέπεια υπάρχουν ίσως και άλλοι επιπλέον παράγοντες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά του ατόμου όταν εμπλέκεται σε συγκρούσεις στον εργασιακό του χώρο, οι οποίοι δεν έχουν διερευνηθεί σε αυτήν την μελέτη. Ίσως τα άτομα να μην χρησιμοποιούν μια συγκεκριμένη στρατηγική επίλυσης συγκρούσεων αλλά όλες τις στρατηγικές επίλυσης συγκρούσεων ανάλογα με την περίσταση και αυτό να μην εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό ούτε από την προσωπικότητα τους, ούτε από την συναισθηματική τους νοημοσύνη, το φύλο ή τα δημογραφικά τους χαρακτηριστικά. Συνεπώς θα πρέπει να γίνουν περισσότερες έρευνες για την αιτίες των συγκρούσεων στον εργασιακό χώρο και για το ποιοι παράγοντες παίζουν τον πιο βασικό ρόλο ως προς την βελτίωση των ικανοτήτων επίλυσης συγκρούσεων των εργαζομένων, ώστε να σχεδιαστούν αποτελεσματικα προγράμματα διαχείρισης συγκρούσεων σε επιχειρήσεις είτε του δημοσίου είτε του ιδιωτικού τομέα και να αυξηθεί η αποδοτικότητα των εργαζομένων.
Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών. Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού. Φύλο και Νέα Εκπαιδευτικά και Εργασιακά Περιβάλλοντα στην Κοινωνία της Πληροφορίας.
University of the Aegena
