Διερεύνηση επιπτώσεων δενδρωδών καλλιεργειών στην ποιότητα του εδάφους
(EL)
Σταυροπούλου, Μαυρέτα - Ανδρέας
Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Περιβάλλοντος. Τμήμα Περιβάλλοντος. Γεωργία και Περιβάλλον.
(EL)
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της επίδρασης διαφορετικών καλλιεργειών σε φυσικές και χημικές ιδιότητες του εδάφους σε Μεσογειακά οικοσυστήματα. Ειδικότερα, επιλέχθηκαν τρεις τύποι πολυετών καλλιεργειών, τυπικές του Μεσογειακού χώρου, ελιά, αμπέλι και μανταρινιά, και μελετήθηκαν σε σύγκριση με ακαλλιέργητη γη, καλυμμένη με φυσική αυτοφυή βλάστηση (μάρτυρας). Η δειγματοληψία πραγματοποιήθηκε σε εδάφη της αγροτικής περιοχής Πατρών, του νομού Αχαΐας το Μάρτιο του 2008. Για κάθε καλλιέργεια και το μάρτυρα συλλέχτηκαν 24 σύνθετα και 48 αδιατάραχτα εδαφικά δείγματα από τρία αγροτεμάχια, με παρόμοιες καλλιεργητικές πρακτικές, σε δύο διαφορετικά βάθη (0-15 cm και 15-30 cm). Πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις που αφορούν στη μηχανική σύσταση του εδάφους, τη φαινόμενη πυκνότητα/πορώδες, τις συγκεντρώσεις του οργανικού και ενεργού άνθρακα και του ολικού αζώτου, το pΗ και την ηλεκτρική αγωγιμότητα. Υπολογίστηκαν ακόμη, ο λόγος C/N και το ποσοστό Cact/Corg. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS. Η συσχέτιση των εδαφικών παραμέτρων προσδιορίστηκε με τον συντελεστή συσχέτισης του Pearson. Το είδος της καλλιέργειας στην παρούσα έρευνα βρέθηκε να επηρεάζει την οργανική ουσία του εδάφους. Οι καλλιέργειες που μελετήθηκαν φαίνεται να επηρεάζουν με διαφορετικό τρόπο την οργανική ουσία του εδάφους και στα δύο βάθη. Ο προσδιορισμός του ενεργού άνθρακα πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο των Weil et al. (2003). Ο ενεργός άνθρακας αντιπροσωπεύει το πιο βιοδιασπάσιμο κλάσμα του ολικού οργανικού άνθρακα. Η διαφοροποίηση που αυτός υποδεικνύει μεταξύ των καλλιεργειών και η ισχυρή σχέση του με την οργανική ουσία του εδάφους, τον καθιστά τον πλέον ευαίσθητο δείκτη των επιδράσεων των καλλιεργητικών πρακτικών και των φυτικών υπολειμμάτων στο ολικό απόθεμα της οργανικής ουσίας. Ειδικότερα ο λόγος Cact/Corg επιτρέπει τη συγκριτική εκτίμηση της τάσης για απώλεια της οργανικής ουσίας στα εδάφη.
