Η Αραβική γλώσσα είναι η σημιτική γλώσσα μακράν με τους πιο πολλούς ομιλητές, περισσότερους από τριακόσια εκατομμύρια. Η δομή της είναι διαφορετική σε σύγκριση με τις γλώσσες της ιδοευρωπαϊκής οικογένειας γλωσσών. Τα βασικά της χαρακτηριστικά είναι η γραφή της από δεξιά προς τα αριστερά, η καλλιγραφία της, η απουσία κεφαλαίων, στοιχεία που μπορούν να καταστήσουν ιδιαίτερα δύσκολη την εκμάθηση της ως ξένη γλώσσα. Ωστόσο, η δομή και η ορθογραφία της, όπως και η ταύτιση προφοράς και ορθογραφίας διεκολύνουν την εκμάθηση της.
Η Αραβική γλώσσα χαρακτηρίζεται από το φαινόμενο της διμορφίας, της ταυτόχρονης ύπαρξης δύο ποικιλιών στην ίδια γλώσσα, της «υψηλής» επίσημης πρότυπης Αραβικής και της «κατώτερης» καθομιλουμένης μητρικής των διαλέκτων. Η επίσημη είναι η γλώσσα της εκπαίδευσης, των μέσων μαζικής ενημέρωσης, του πολιτικού λόγου. Η καθομιλουμένη είναι το σύστημα που δεν διδάσκεται και χρησιμοποιείται στο σπίτι, στην καθημερινή επικοινωνία με την οικογένεια και τους φίλους ή στο ραδιόφωνο και τις τηλεοπτικές σαπουνόπερες. Η Αραβική είναι η γλώσσα που ενοποιεί τον μουσουλμανικό κόσμο ως δεύτερη γλώσσα και γλώσσα της λειτουργίας.
Η Αραβική γλώσσα στην Ελλάδα διδάσκεται ως ξένη γλώσσα από επίσημους φορείς του κράτους, όπως το Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, το Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών, το Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Επίσης, μαθήματα Αραβικής γλώσσας παρέχουν και οι Πρεσβείες των Αραβικών χωρών στην Ελλάδα, όπως το Μορφωτικό Κέντρο της Αιγυπτιακής Πρεσβείας. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, ως χώρα υποδοχής πολλών αραβόφωνων προσφύγων και μεταναστών, το ενδιαφέρον για την Αραβική γλώσσα και τη διδασκαλία της έχει αυξηθεί ιδιαίτερα με αποτέλεσμα την ένταξη της στην Στρατιωτική Σχολή Ξένων Γλωσσών, στην Αστυνομική Ακαδημία και στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά και σε πολλά φροντιστήρια για την προετοιμασία διερμηνέων.Η Αραβική γλώσσα διαφέρει πολύ από την ελληνική, όμως η γνώση της ελληνικής μπορεί ως ένα σημείο να βοηθήσει στην εκμάθηση της Αραβικής δεδομένου ότι είναι μια κλιτή γλώσσα και ότι η παραγωγή γίνεται από τη ρίζα. Η ιδανική κατανομή του διδακτικού χρόνου, σύμφωνα με τους καθηγητές, εξαρτάται από το επίπεδο γλωσσομάθειας, τα κίνητρα που έχει ο διδασκόμενος και την προηγούμενη γνώση άλλης ξένης γλώσσας. Οι καθηγητές προτείνουν συνεχή εξάσκηση στον γραπτό και προφορικό λόγο για την υπέρβαση των δυσκολιών στην εκμάθηση της Αραβικής.
