Στις μέρες μας, έχουμε συνηθίσει στο ότι ένας τόπος αποτυπώνεται με μια ψυχρή μεθοδολογία, δημιουργώντας έναν χάρτη για παράδειγμα, σιγά σιγά όμως αυτό αλλάζει. Ένας χάρτης μπορεί να αποδώσει μόνο ένα κομμάτι του τόπου και σίγουρα δεν αντικατοπτρίζει το πνεύμα του. Θέλοντας να ξεφύγω από μία ψυχρή μεθοδολογία, αποφάσισα να πάρω τον δρόμο μιας συναισθηματικής γεωγραφίας και ψυχογεωγραφίας. Σε αυτή την εργασία, λοιπόν, προτείνεται μια διαφορετική ‘ξενάγηση’ στην πόλη της Μυτιλήνης. Η Μυτιλήνη, είναι ένα πάρα πολύ πυκνό αστικό τοπίο, που έχει κανείς ενδιαφέρον να το παρακολουθήσει με έναν πιο διεισδυτικό, συναισθηματικό τρόπο. Επιλέγω, λοιπόν, την λογοτεχνία και την τέχνη ως εκπεφρασμένες αποτυπώσεις αυτού του πνεύματος, που εμπλέκουν άτομα, καταστάσεις, ιστορικές στιγμές κλπ., με έναν τρόπο πιο ελεύθερο, πιο συναισθηματικό και όχι με τον ψυχρό τρόπο της επίσημης καταγεγραμμένης ιστορίας. Το αποτέλεσμα αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι η δημιουργία ενός video – walk που στηρίζεται στη λογοτεχνία και την τέχνη προς αναζήτηση του πνεύματος της Μυτιλήνης.
Nowadays, we are accustomed to the fact that a place is captured by a cold methodology, creating a map for example, but slowly this changes. A map can only yield a piece of the place and certainly does not reflect its spirit. Wanting to escape from a cold methodology, I decided to take the path of emotional geography and psychogeography. In this work, therefore, a different "tour" is proposed in the city of Mytilene. Mytilene is a very dense urban landscape, which has the interest to watch it in a more invasive, emotional way. I therefore choose literature and art as expressive imprints of this spirit, involving individuals, situations, historical moments, etc., in a freer, more emotional way and not in the cold way of official recorded history. The result of this diplomatic work is the creation of a video - walk based on literature and art in search of the spirit of Mytilene.
