δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
Το αίτημα της αυτονομίας στο νεότερο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο: ιστορικές και πολιτικές διαστάσεις
(EL)
The principle of autonomy in modern european university: political and cultural dimensions
(EN)
Γκότσης, Γιώργος Ν.
Η διαμόρφωση του θεσμού του σύγχρονου ευρωπαϊκού πανεπιστημίου αποτελεί συνέπεια μιας μακράς ιστορικής πορείας, οι καταβολές της οποίας εντοπίζονται στον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα και τις αρχές των Νεότερων Χρόνων. Τα πνευματικά κινήματα της Αναγέννησης και της θρησκευτικής Μεταρρύθμισης άσκησαν πολύπλευρες επιδράσεις στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της εποχής, τα οποία ειαήλθαν σε μία φάση παρακμής στα τέλη του 17ου αιώνα. Η αυξανόμενη εξάρτηση των πανεπιστημίων από τη βούληση της πολιτικής εξουσίας κορυφώθηκε στα τέλη του Ancien Régime: η φθίνουσα πορεία της οργανωτικής αυτοτέλειας των ανώτατων ιδρυμάτων ανε- κόπη στις αρχές του 19ου αιώνα, με το μεταρρυθμιστικό όραμα του W. von Humboldt. Ακολούθησε μια περίοδος σχετικής ανάκαμψης, η οποία προετοίμασε το έδαφος μεταγενέστερων εξελίξεων: της σύνδεσης επιστήμης και έρευνας, της μετάβασης σε πανεπιστήμια-μαζών (και υποχώρησης του ελιτισμού του 19ου αιώνα), της κοινωνικής καταξίωσης του πανεπιστημιακού θεσμού. Προϋπόθεση επιτέλεσης του έργου των πανεπιστημίων στη σύγχρονη παγκοσμιότητα αποτελεί η διατήρηση της οργανωτικής και διοικητικής αυτονομίας τους, την οποία απειλεί να καταλύσει η διαφαινόμενη διαπλοκή των ιδρυμάτων προς μη αμιγώς επιστημονικά ενδιαφέροντα.
(EL)
The formation of modern european university can be considered as a longrun consequence of interconnected historical processes, the origins of which are to be traced back to the late Middle Ages and to the beginnings of Modern Times. Despite the fact that the intellectual and religious currents of that period exerted a remarkable influence on universities, the latter soon entered into a phase of administrative decline, translated into a gradual loss of autonomy and to an increasing dependence upon secular and religious authorities. This evolution was transformed into an unceasing process of institutional destabilization, which was definitively reversed only in the age of Humboldtian reforms: Modern european universities are in fact a product of modernity in its enlightened version. This was a vision of a practical institutional reality, able to fulfil the ideal of cognitive and moral unity of mankind once the universality of knowledge could be assured. It can be undoubtedly argued that the emergence of contemporary university presupposes the creation of an autonomous institutional structure for intellectual activities, which recently have been regarded as co-terminous with the modern, research-oriented university. In this perspective, the principle of autonomy underlines the sine-qua non condition of its existence. It is argued that only this normative commitment can guarantee the primary university’s mission: The freedom to pursue its fundamental function of advancing and transmitting independent and objective knowledge.
(EN)
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.
Βοηθείστε μας να κάνουμε καλύτερο το OpenArchives.gr.
