Η συγκεκριμένη εργασία διερευνά τη δυνατότητα εκπονήσεως ενός πραξιοκεντρικού προγράμματος για το Νηπιαγωγείο. Αρχικά, μελετάται η εξελικτική πορεία των προγραμμάτων προσχολικής αγωγής μέχρι και σήμερα. Στη συνέχεια, διερευνάται η δυνατότητα και ο τρόπος εκπονήσεως ενός τέτοιου αυτενεργητικού προγράμματος στα πλαίσια του σύγχρονου Νηπιαγωγείου. Ο συγγραφέας, συγκεκριμένα, επικεντρώνεται στην προσπάθεια διαμόρφωσης προγραμμάτων προσχολικής αγωγής προκειμένου να βοηθηθούν τα νήπια να γίνουν παραγωγικά και υπεύθυνα μέλη της κοινωνίας. Άλλωστε με την εισαγωγή του παιδιού στο Νηπιαγωγείο, παρατηρείται μετάβασή απ’ το οικογενειακό περιβάλλον, στο άγνωστο περιβάλλον του κοινωνικού πλαισίου. Κατά συνέπεια, αρχίζει να προγεύεται τους κανόνες της κοινωνικής ή ηθικής συμβίωσης και να σχηματοποιεί τις βάσεις της προσωπικότητάς του.
Επιπροσθέτως, επισημαίνεται ότι οι παιδαγωγικώς κατάλληλες ευκαιρίες για σκέψη, μάθηση, δράση και συμμετοχή εξασφαλίζονται μόνο σε ένα καλώς οργανωμένο και σκοπίμως διαρθρωμένο παιδαγωγικό περιβάλλον. Έτσι, προϋπόθεση των παραπάνω αποτελεί η εφαρμογή ενός προγράμματος στο Νηπιαγωγείο, που «αναδύεται και βιώνεται», «συν- δημιουργείται» από τα νήπια και τη νηπιαγωγό, με τις πράξεις τους και τις επιδράσεις τους καθώς και με την αλληλοεμπλοκή της ζωής τους. Κατά την άποψή μας, όποιο πρόγραμμα και αν επιλέξει μια νηπιαγωγός να εφαρμόσει, πρέπει να θέτει ως βασική αρχή τη δυνατότητα να αναλαμβάνουν τα νήπια πρωτοβουλίες, καθώς και να έχουν την ευθύνη για τη μάθησή τους. Τέλος, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι η κρισιμότητα της πρώιμης αυτής ηλικίας των παιδιών «απαιτεί» ιδιαίτερη προσοχή και έμφαση στα εφαρμοζόμενα προσχολικά προγράμματα, διότι αυτά θα «αναδείξουν» τους πολίτες του 21ου αιώνα.
The particular work investigates the possibility of development of an action- central program for the Kindergarten. Initially, is studied the evolutionary course of programs of preschool education until today. Afterwards, are investigated the possibility and the way of development of such auto- energetic program in the frames of modern Kindergarten. The writer, concretely, is focused in the effort of configuration of programs of preschool education so that they be helped the infants become productive and responsible members of society. Moreover, with the import of child in the Kindergarten, is observed passage by the familial environment, in the unknown environment of social frame. Accordingly, it begins tasting the rules the social or moral living together and it shapes the bases of his personality. Besides, it is pointed out that the pedagogically suitable occasions for thought, learning, action and attendance are ensured only in a well organised and deliberately structured pedagogic environment. Thus, condition more constitutes the application of program in the Kindergarten, that “emerges and experiences”, “plus is created” by the infants and the nursery teacher, with their action and their effects as well as with the entanglement of
their lives. At our opinion, any program if a nursery teacher selects to applying, it should it places as basic beginning the possibility of undertaking the children’s initiatives, as well as of having the responsibility for their learning. Finally, it’s judged advisable that the gravity of this precocious age of children “requires” particular attention and accent in the applied preschool programs, because these would “elect” the citizens of 21st century.
