Στην διάλεξη αυτή μελετώνται τα ερείπια ως υποδειγματικές περιπτώσεις του τρόπου με τον οποίο η αρχιτεκτονική βοηθά τον άνθρωπο να κατανοήσει τον κόσμο και τον εαυτό του. Αφού πρώτα εξεταστεί η αξία των ερειπίων μέσα από ένα θεωρητικό, φιλοσοφικό και κοινωνιολογικό πρίσμα, μελετάται στη συνέχεια το ζήτημα της “τύχης” τους: «Πρέπει, ή όχι, να παρεμβαίνουμε και να προσπαθούμε να “σώσουμε” το αποσυντιθέμενο κτίσμα; Και αν ναι, με ποιον τρόπο;»
Μέσα από τις ιδέες, τις έννοιες και τις θεωρίες για τα ερείπια, με τη βοήθεια ιστορικών γεγονότων και προσώπων, επιχειρούμε να κατανοήσουμε τη σημασία που έχουν τα ερείπια στις κοινωνίες μας και να πάρουμε θέση στο πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται από τους αρχιτέκτονες, αλλά και την κοινωνία γενικότερα, ώστε όχι μόνο να διατηρείται η αξία τους, αλλά και να αναδεικνύεται στο έπακρο.
79 σ.
(EL)
In “Ruins: The Past in the Present” I will study ruins as exemplary cases of the way architecture helps the man understand the world and himself. After first examining the value of ruins through a theoretical, philosophical and sociological standpoint, I will then deal with the question of their "destiny": should we, or should we not, intervene and try to "save” the decaying structure? And if so, in what way?
Through a “journey” in ideas, notions and theories on ruins, associated with historic events and personalities, I will attempt to gain understanding of the significance of ruins and take a stand on how they should be treated (by architects, and society in general), so that their significance is not only preserved, but also manifested to the fullest.
(EN)
