Complexity. Ανάμεσα στην οργάνωση και το χάος

 
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο





Complexity. Ανάμεσα στην οργάνωση και το χάος (EL)
Complexity: in-between order and chaos (EN)

Κλαδευτήρα, Μαριάνθη Ειρήνη (EL)
Kladeftira, Marianthi Eirini (EN)

Εφεσίου, Ειρήνη (EL)
ntua (EL)
Παπαβασιλείου, Ματθαίος (EL)
Παπαλεξόπουλος, Δημήτρης (EL)

Αντικείμενο αυτής της εργασίας είναι η σχέση των μαθηματικών µε την αρχιτεκτονική στη βάση των νέων θεωριών που αναπτύχθηκαν τον 20ό αιώνα. Τέτοιες θεωρίες είναι η θεωρία του χάους, η θεωρία της πολυπλοκότητας, η φρακταλική γεωμετρία. Τα μαθηματικά αυτά, πολύ μακριά από την γνωστή ευκλείδεια γεωμετρία µας προσφέρουν πολύτιμα εργαλεία σχεδιασμού για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που εμφανίζονται στο πολύπλοκο σύγχρονο περιβάλλον. Η γένεση της μορφής και της δομής μπορεί να γίνει μέσα από μια διαδικασία επανάληψης και ανατροφοδότησης ενός συστήματος κανόνων, οι οποίοι θεωρούνται θεμελιώδεις παράμετροι για το σχεδιασμό. Έτσι το αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα αναδύεται και δεν προκαθορίζεται, αφήνοντας χώρο για το απρόβλεπτο. Προσομοιάζει φυσικές δομές, οι οποίες είναι πιο αρεστές στο ανθρωπινο μάτι και, όπως δείχνουν οι μελέτες, μειώνουν τις στρεσογόνες ορμόνες που όλο και πληθαίνουν λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής. Πέρα από την γένεση της μορφής στην αρχιτεκτονική κλίμακα, οι θεωρίες αυτές βρίσκουν εφαρμογή και στην αστική κλίμακα, καθώς μπορούμε να δημιουργήσουμε συστήματα με τα οποία προσομοιώνεται η πολυπλοκότητα των παραγόντων των πόλεων. Μέσα σε ν διαστάσεις, με κύτταρα που αντιπροσωπεύουν τον χώρο και συντελεστές που αντιπροσωπεύουν τον ανθρώπινο και επεμβατικό παράγοντα, εμφανίζονται μοτίβα ανάπτυξης των πόλεων, που είναι ικανά να απεικονίσουν μια μελλοντική κατάσταση της πόλης με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια απ’ ότι οι επισφαλείς προβλέπεις ενός πολεοδόμου, σχεδιαστή. Τέλος, μας δίνεται η δυνατότητα να αναζητήσουμε το ιδεατό μοντέλο της πόλης, ως προς την αποδοτικότητά του και την ικανοποίηση των χρηστών. (EL)
The dissertation in question examines the relationship between the field of mathematics and the field of architecture, in regard to the new mathematical theories that were developed in the 20th century. Chaos theory, complexity theory and fractal geometry are all too distinct from Euclidean geometry and offer valuable tools for design that address the problems generated by the contem¬porary complex environment. The generation of form and structure can evolve from a recursive process in accordance with a set of strict rules. These rules reflect fundamental parameters of the design process. Thus, architecture emerges from a bottom up process that cannot be predefined, making room for the unpredictable and surprising. It simulates natural structures that please the eye, while according to researchers it eliminates stressful hormones that tend to build up due to the modern way of life. Apart from the emergence of the architectural form, these theories provide for a new research field in urban settings. We are now able to develop complex systems that simulate the complexity of agents in the city. On a n-dimensional grid, exist cells that represent location and agents that represent human activity and intervention. Urban patterns emerge that visualize a future state of the city fabric, in much more detail and accuracy than would a sole designer. Finally, a new opportunity has arisen in search of the ideal city in regard of efficiency and satisfaction of users. (EN)

Διάλεξη
learningMaterial (EL)

Μαθηματικά (EL)
Πολυπλοκότητα (EL)
Κυτταρικά αυτόματα (EL)
Χάος (EL)
Chaos (EN)
Fractals (EN)
Mathematics (EN)
Cellular automata (EN)
Complexity (EN)


Ελληνική γλώσσα

2015-03-12





*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.