Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της αρχιτεκτονικής που χειρίζεται το έδαφος, που βιώνεται εσωτερικά της γης και που συγχωνεύεται στην τοπογραφία μιας τοποθεσίας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εμφανίστηκε η ανάγκη να διερευνηθεί η έννοια των όρων τόπος και τοπίο, όπως επίσης και οι λόγοι εμφάνισης των πρώτων υπόσκαφων δομών ανώνυμης αρχιτεκτονικής.
Αναλύοντας τις συνθετικές αρχές κάποιων χαρακτηριστικών υπόσκαφων κατοικιών και θρησκευτικών χώρων της ανώνυμης αρχιτεκτονικής του παρελθόντος, διέκρινα σε αυτές αρχέτυπες δομές του χώρου. Πιο συγκεκριμένα, η έννοια της φωλιάς, του καταφυγίου που σε περικλείει, συνοδεύει το ένστικτο αρχέτυπο που μας ακολουθεί σε κάθε βιωματικής μας σχέση με το χώρο. Κάτι που διακρίνουμε από την πρώτη υπόσκαφη κατοικία του ανθρώπου, τη σπηλιά. Ενώ το αίθριο, αποτελώντας τον κεντρικό πυρήνα της υπόσκαφης κατοίκησης, όπως διαπίστωσα από την έρευνά μου, αποτελεί σταθερό σχήμα του χώρου και χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα λειτουργώντας ως πρωτογενής χωρική διάταξη.
Η παρούσα εργασία ζητά να κατανοήσει ποιοι παράγοντες στρέφουν τον άνθρωπο να ‘κατοικήσει’ εσωτερικά της γης, αλλά αυτή η ανάγνωση του χθες έχει το βλέμμα στραμμένο στο σήμερα και στο αύριο, κι έτσι έγινε σκόπιμη η διερεύνηση σύγχρονων έργων υπόσκαφης αρχιτεκτονικής. Επομένως, μελετώντας κάποια σύγχρονα έργα που βρίσκονται σε αστικό ή φυσικό τοπίο, διέκρινα σε αυτά τις προαναφερθείσες αρχέτυπες δομές.
Η ανάλυση των έργων έγινε με σκοπό την διερεύνηση της σχέσης τους με τον τόπο και την γενικότερη ένταξή τους σε αυτόν. Επιπλέον, μέσω της συνθετικής ανάλυσης των παραδειγμάτων ανώνυμης και σύγχρονης αρχιτεκτονικής έκανα μια τυπολογική σύγκριση ως προς τη διαχείριση του εδάφους, εντοπίζοντας κοινά στοιχεία.
Τέλος, μέσω όλης της διερεύνησης οδηγήθηκα σε κάποιες σκέψεις για την υπόσκαφη αρχιτεκτονική σε διάφορα επίπεδα συγκρότησης της ιδέας του χώρου.
(EL)
The purpose of the current research work is to investigate the architecture that handles the ground, experienced internal earth and merging the topography of a site. Within this context appeared the need to investigate the meaning of the terms locus and landscape, as well as the reasons of appearance of first dug anonymous architectural structures.
Analyzing the synthetic principles of some characteristics underground houses and religious sites of the anonymous architecture of the past, I detected in these archetypes. In particular, the concept of the den, the shelter that embraces you, accompanies the archetypal instinct that follows us in all our experiential relationship with the space. Something distinguished from the first cave house of man, the cave. While the atrium, forming the central core of caved housing, as I noted from my research, is a constant shape of the site and used since ancient times until today acting as primary spatial arrangement.
This paper seeks to understand what factors are turning people to 'live' inside the earth, but this reading of yesterday is looking at today and tomorrow, so it became advisable to explore undergrpund contemporary architectural projects. Therefore, investigating some contemporary architectural projects, I noted in some of them the aforementioned archetypal structures.
The analysis of the projects became in order to investigate their relationship with the locus and the overall incorporation into it. Furthermore, through the synthetic analysis of anonymous and contemporary architecture examples I made a typological comparison to managing the ground, identifying common elements.
Finally, through the entire investigation I led to some thoughts about the underground architecture, at various levels of formation of the idea of space.
(EN)
