Οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες είναι μία ετερογενής ομάδα συστηματικών νοσημάτων και περιλαμβάνουν τη ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ), τις σπονδυλαρθρίτιδες (ΣπΑ) και την αρθρίτιδα που προκαλεί ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος (ΣΕΛ). Εκτός από την προσβολή των αρθρώσεων, σημαντική για την πρόγνωση των ασθενών με φλεγμονώδεις αρθρίτιδες είναι και η προσβολή των οστών. Οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες επηρεάζουν με διαφορετικό τρόπο η καθεμία τη διαφοροποίηση και τη λειτουργία των οστεοβλαστών και των οστεοκλαστών. Έτσι, η ΡΑ προκαλεί τη δημιουργία εστιακών οστικών διαβρώσεων και περιαρθρικής οστικής απώλειας στις προσβληθείσες αρθρώσεις, ενώ οι ΣπΑ σχετίζονται λιγότερο με τη δημιουργία οστικών διαβρώσεων και περισσότερο με την παθολογική παραγωγή νέου οστού με τη μορφή των συνδεσμόφυτων, των ενθεσόφυτων και των οστεόφυτων. Από την άλλη, ο ΣΕΛ μπορεί να προκαλέσει οστεονέκρωση, ενώ σπάνια η αρθρίτιδα που προκαλεί οδηγεί σε οστικές διαβρώσεις. Άλλωστε, και οι τρεις αυτές νόσοι προκαλούν συστηματική οστική απώλεια, με αποτέλεσμα την πρόκληση οστεοπόρωσης και την αύξηση του καταγματικού κινδύνου.
Τα τελευταία χρόνια, σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί στη διερεύνηση των παθογενετικών μηχανισμών που συμμετέχουν στην προσβολή του οστού στις φλεγμονώδεις αρθρίτιδες, με αποτέλεσμα την εμφάνιση νέων θεραπευτικών στόχων στο προσκήνιο. Η διπλωματική αυτή εργασία θα ανασκοπήσει τη βιβλιογραφία αναφορικά με την προσβολή του οστού στις φλεγμονώδεις αρθρίτιδες και την επίδραση που έχουν τα νοσήματα αυτά στη λειτουργία των οστεοβλαστών και των οστεοκλαστών, με έμφαση στα νεότερα δεδομένα που υπάρχουν για την παθογένεια και την αντιμετώπιση των διαφόρων μορφών της προσβολής του οστού στις φλεγμονώδεις αρθρίτιδες.
(EL)
Inflammatory arthritis is a diverse group of multi-system conditions including rheumatoid arthritis (RA), spondyloarthritis (SpA) and arthritis related with systemic lupus erythematosus (SLE). Besides causing joint inflammation, they affect bone in different ways, thus deteriorating prognosis. The differentiation and function of osteoblasts and osteoclasts is influenced differently by each one of these diseases. Thus, RA causes the development of focal bone erosions in affected joints and periarticular osteopenia. SpA, on the other hand, is less characterized by bone erosions and more by new bone formation in the form of syndesmophytes, enthesophytes and osteophytes. On the contrary, arthritis associated with SLE rarely causes bone erosions, although SLE may cause osteonecrosis. Finally, all three of these diseases are associated with systemic bone loss, resulting in osteoporosis and increased risk of fractures.
Recently, significant progress has been made in understanding the pathogenesis of altered bone remodeling in inflammatory arthritis, thus providing new pathogenic targets for treatment. The present thesis will review the bibliography about bone as a target organ in inflammatory arthritis and the impact of these diseases on osteoblasts and osteoclasts, focusing in current insights into the pathogenesis and treatment of bone involvement in inflammatory arthritis.
(EN)
