H απάτη αντιμετωπίζεται στο αστικό δίκαιο υπό δύο έννοιες, ήτοι : α) Ως λόγος που καθιστά ελαττωματική τη βούληση του απατηθέντος, εξαιτίας της οποίας αυτός δικαιούται να ζητήσει την κατά το άρθρο 147 ΑΚ ακύρωση της δηλώσεώς του και β) ως ενδεχόμενη αδικοπρακτική συμπεριφορά του απατήσαντος, η οποία γεννά εις βάρος του υποχρέωση αποζημιώσεως κατά το άρθρο 914 ΑΚ. Και στις δύο περιπτώσεις, απάτη είναι η δόλια χρήση μέσων ή τεχνασμάτων που κατατείνει στην πρόκληση ή διατήρηση πεπλανημένης αντιλήψεως, βάσει της οποίας προκλήθηκε η δήλωση βουλήσεως του απατηθέντος.
Η εν λόγω μελέτη θέτει στον πυρήνα της ειδικά ζητήματα που σχετίζονται με την απάτη του Αστικού Κώδικα τόσο ως λόγο ακυρωσίας, όσο και ως βάση ευθύνης προς αποζημίωση. Στο πρώτο κεφάλαιο, αναλύονται τα επιμέρους στοιχεία της αστικής απάτης κατ' ΑΚ 147 επ. και οι διχογνωμίες που έχουν προκύψει στη θεωρία και τη νομολογία επ’αυτών των στοιχείων. Στο επόμενο κεφάλαιο, παρουσιάζονται οι έννομες συνέπειες της απάτης, ήτοι το δικαίωμα ακύρωσης, η δυνητική ακύρωση κατ’ ΑΚ 148, καθώς και η αξίωση αποζημίωσης. Ειδικότερα, σε σχέση με την αξίωση του απατηθέντος προς αποζημίωση, διερευνάται, σε πρώτο στάδιο, το κατά πόσον η απάτη αποτελεί σε κάθε περίπτωση αδικοπραξία. Σε δεύτερο στάδιο, αναλύεται ο προβληματισμός που προκύπτει σε σχέση με την αποζημίωση λόγω απάτης, ιδίως αναφορικά με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 149 ΑΚ. Επιπλέον, εξετάζεται αν ο απατηθείς μπορεί, πέρα από την ανόρθωση της ζημίας του, να λάβει και χρηματική ικανοποίηση λόγω πιθανής ηθικής του βλάβης. Στο τελευταίο κεφάλαιο της διπλωματικής εργασίας, παραλληλίζονται οι διατάξεις των 147-149 ΑΚ που προστατεύουν τον απατηθέντα λόγω της στρέβλωσης της δικαιοπρακτικής του βούλησης, με εκείνες που τον προστατεύουν στο προσυμβατικό αλλά και στο ενδοσυμβατικό πεδίο, κυρίως επί συμβάσεως πώλησης.
(EL)
Fraud is dealt with in Greek Civil Law in two ways: (a) A defect in the will of the deceived, for which he is entitled to seek the annulment of his declaration under Article 147 of the Civil Code; and (b) the potential wrongdoing of the fraudster, which raises an obligation to compensate the deceived under Article 914 of the Greek Civil Code. In both cases, fraud is the fraudulent use of means or tricks that tends to create or maintain an erroneous perception that has led to the declaration of the will of the deceived.
This study puts to its core specific issues related to the fraud under Greek Civil Code both as a reason to avoid the declaration and as a basis for liability for compensation. The first chapter analyzes the individual elements of fraud under Articles 147 et seq. and the conflicts that have arisen in theory and case law regarding those elements. In the next chapter, the legal consequences of fraud are presented, namely the right to avoid the contract, the potential cancellation of the contract under Article 148 and the claim for damages. In particular, in the third chapter it is investigated whether fraud is in any event tort. Furthermore, this chapter deals with different arguments as far as the fraud compensation is concerned, especially with regard to the second paragraph of Article 149. In addition, it is examined whether the deceived can, in addition to rectifying his loss, receive financial indemnity for possible moral damage. In the final chapter of this diploma thesis, the provisions of 147-149 of the Greek Civil Code, which protect the deceived due to the distortion of his legal will, are compared to those that protect him in the pre-contractual and contractual field, mainly on a sale contract.
(EN)
