Το ουροποιητικό σύστημα στην κύηση υφίστανται αρκετές μεταβολές, τόσο ανατομικές όσο και λειτουργικές. Οι παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος είναι αρκετά συχνές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και είτε εμφανίζονται για πρώτη φορά είτε είναι προϋπάρχουσες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, με τα αποτελέσματα του προγεννητικού ελέγχου διαπιστώνονται παθήσεις που ως τότε ήταν ασυμπτωματικές. Λόγω των φυσιολογικών μεταβολών της κύησης μεταβάλλονται οι φυσιολογικές τιμές πολλών εξετάσεων. Τιμές κρεατινίνης > 0,9 mg/dl και λεύκωμα ούρων 24ώρου > 300 mg θεωρούνται παθολογικά.
Οι παθήσεις που πρωτοεμφανίζονται στην κύηση είναι οι λοιμώξεις, η λιθίαση του ουροποιητικού συστήματος, η οξεία νεφρική ανεπάρκεια, η οξεία φλοϊκή νέκρωση, το αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο, το νεφρωσικό σύνδρομο και το οξύ νεφριτιδικό σύνδρομο. Οι χρόνιες παθήσεις είναι η αυτοσωματική επικρατούσα πολυκυστική νόσος των νεφρών, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, η μεταμόσχευση νεφρού, η διαβητική νεφροπάθεια, η νεφροπάθεια από παλινδρόμηση και η νεφρίτιδα του λύκου.
Η διάγνωση και η παρακολούθηση αυτών των παθήσεων γίνεται με εργαστηριακό έλεγχο, που περιλαμβάνει τη γενική και καλλιέργεια ούρων, τη συγκέντρωση ουρίας και κρεατινίνης καθώς και εξειδικευμένες εξετάσεις, όπως τα αυτοαντισώματα στη νεφρίτιδα του λύκου. Ο υπέρηχος είναι η απεικονιστική εξέταση εκλογής στην κύηση. Νεφρική βιοψία διενεργείται μόνο σε επιλεγμένες περιπτώσεις.
Οι παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος επιπλέκονται συχνά με αρτηριακή υπέρταση και αναιμία. Εμφανίζουν αρκετές επιπλοκές τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο. Αυτές που αφορούν στη μητέρα είναι η υπέρταση, η προεκλαμψία, η αναιμία, η μητρική θνησιμότητα, η έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας και το τελικό στάδιο της νεφρικής ανεπάρκειας. Αυτές που αφορούν στο έμβρυο είναι ο πρόωρος τοκετός, η ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης και τα θνησιγενή νεογνά.
Το περιγεννητικό αποτέλεσμα και η πορεία της νεφρικής λειτουργίας εξαρτάται από το βαθμό της νεφρικής ανεπάρκειας. Γενικά, σε όλες τις παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος τιμές κρεατινίνης > 1,4 mg/dl συνδέονται με κακό περιγεννητικό αποτέλεσμα και επιτάχυνση της πορείας προς το τελικό στάδιο της νεφρικής ανεπάρκειας.
Για τη θεραπεία τους χρησιμοποιούνται φάρμακα ασφαλή στην κύηση. Για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην ασυμπτωματική μικροβιουρία. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται χορήγηση χημειοπροφύλαξης ως τον τοκετό. Όσον αφορά στην υπέρταση το φάρμακο εκλογής είναι το μεθύλ – ντόπα. Μπορούν, επίσης, να δοθούν ανταγωνιστές διαύλων ασβεστίου και β - blockers. Για την αναιμία χορηγούνται σκευάσματα σιδήρου, ανασυνδυασμένη ερυθροποιητίνη και διενεργείται μετάγγιση αίματος.
Στην μεταμόσχευση του νεφρού και στη νεφρίτιδα του ΣΕΛ, τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται και θεωρούνται ασφαλή στην κύηση είναι τα κορτικοστεροειδή, η υδροχλωροκίνη, η αζαθειοπρίνη και οι καλσινευρινικοί ανταγωνιστές, κυκλοσπορίνη και ταρκόλιμους.
Για τη θεραπεία της οξείας νεφρικής ανεπάρκειας είναι απαραίτητη η επαρκής ενυδάτωση και η άρση του αιτίου, που την προκάλεσε. Σε ορισμένες περιπτώσεις χορηγούνται ντοπαμίνη και διουρητικά. H διόρθωση των ηλεκτρολυτικών διαταραχών είναι απαραίτητη. Στη χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου είναι απαραίτητη η διαιτητική προσαρμογή με διαίτα περιορισμένη σε λευκώματα και που περιλαμβάνει ποσότητα υγρών 1,5 – 2 L ημερησίως. Στις έγκυες γυναίκες που είναι σε χρόνια εξωνεφρική κάθαρση, αυξάνεται η συχνότητα των συνεδριών.
Τέλος, στις γυναίκες με χρόνια νοσήματα του ουροποιητικού συστήματος πρέπει να δίνεται κατάλληλη συμβουλευτική. Αυτό έχει ως στόχο την ελαχιστοποίηση των επιπλοκών στη μητέρα και στο έμβρυο, ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό περγεννητικό αποτέλεσμα.
(EL)
In pregnancy, the renal and urinary tract system is subject to many changes, both anatomical and functional. The renal and urinary tract disorders are very common during pregnancy and either have new onset in pregnancy or preexisted. In some cases, after the first prenatal visit exam results, various disorders which until then were asymptomatic may emerge. Due to normal changes of pregnancy, many exam values change. The concentration of serum Cr > 0,9 mg/dl and proteinuria > 300mg/ 24 hours are considered to be pathological.
The disorders which appear for the first time in pregnancy are infections, nephrolithiasis, acute kidney injury, acute cortical necrosis, hemolytic uremic syndrome, nephrotic syndrome and acute nephritic syndrome. The chronic disorders are the dominant polycystic kidney disorder, chronic renal disease, renal transplantation, diabetic nephropathy, reflux nephropathy and lupus nephritis.
The diagnosis and follow-up of these disorders are carried out through laboratory exams which include a urinary exam and urinal culture, the concentration of urea and creatinine and special exams such as auto-antibodies in lupus nephritis. The ultrasound is the first-line exam that is chosen during pregnancy. Renal biopsy is performed only in special cases.
The renal and urinary tract disorders may often be complicated with hypertension and anemia. These diseases cause many complications to both the mother and the fetus. The complications of the mother include hypertension, preeclampsia, anaemia, mother morbidity, reduction of renal function and end stage renal disease. The complications of the fetus include premature birth, intrauterine growth restriction and stillbirth.
The perinatal outcome and the course of renal function depend on the degree of renal failure. In general, to all renal and urinary tract disorders, concentration of creatinine > 1,4 mg/dl is related to poor perinatal outcome and accelerates deterioration resulting in end stage renal disease.
For their treatment, drugs which are considered to be safe in pregnancy are used. The cure of the infections includes antibiotics. Attention has to be paid to asymptomatic bacteriuria. In some cases, prophylaxis needs to be indicated until labor. Concerning hypertension, the first choice medication is methyl-dopa. Calcium channel blockers and b-blockers may also be used for the treatment of hypertension. For the anaemia, iron supplements, recombinant erythropoietin are used and blood transfusion is performed.
Concerning renal transplantation and lupus nephritis, immunosuppressant drugs which are considered safe in pregnancy are used. These are corticosteroids, hydroxychloroquine, azathioprine and calcineurin inhibitors, such as cyclosporine and tarcolimus.
The treatment of acute kidney injury requires adequate hydration and exclusion of the factor which has caused it. In some cases, dopamine and diuretics are given. It is essential to restore the values of electrolytes to normal. In chronic renal failure, diet modifications that include a diet poor in proteins and fluid intake at an amount of 1.5 – 2 L daily are required. The number of sessions increases for pregnant women on chronic dialysis.
Finally, in women with chronic disorders of renal and urinal tract, prepregnancy counseling is required. Its purpose is to minimize the complications of the mother and the fetus, in order to achieve the best perinatal outcome.
(EN)
