Ventilator-associated pneumonia (VAP) represents the most common intensive care unit (ICU) infection and significantly contributes to morbidity, mortality, length of ICU stay and healthcare costs. Thus, appropriate, adequate and timely applied empiric therapy becomes very important. There are controversies and uncertainties regarding appropriate empiric antibiotic treatment and the augmentation of multi-drug-resistant (MDR) pathogens magnify this problem. The American Thoracic Society (ATS)/IDSA guidelines suggest the categorization of VAP into early- and late-onset VAP. This categorization helps to predict implicated pathogens and guide initial empiric antibiotic therapy, which is known as the epidemiological approach. Also, ATS/IDSA guidelines recommend consideration of local microbiologic data when selecting empiric treatment for VAP and broad-spectrum empiric therapy for patients at risk of pneumonia caused by multi-drug-resistant pathogens (MDR). They state: each hospital and each ICU should ideally have their own antibiograms, which are updated as often as possible. Also, it has been suggested that each ICU should design specific empiric treatment protocols that are likely to be effective according to local microbiology and resistance patterns and which require reevaluation after 48 to 72 hours. Finally, has been was recently published a significant article introducing the first institution-specific developed guidelines for the management of Hospital Acquired Pneumonia (HAP). The purpose of the study was to record the epidemiology of VAP, cure rates and causes of failure in our ICU. Also to study the validity of ATS/IDSA guidelines in our ICU and the need to develop institution-specific guidelines for the adequate management of VAP in comparison to published guidelines. We prospectively studied the incidence and microbiology characteristics of VAP in our seven bed university-affiliated general ICU at “KAT” Hospital. Athens University School of Medicine and the research committee of KAT Hospital accepted the study protocol. Data were collected from all patients admitted to our ICU for a total period of 18 months. We recorded demographic characteristics including age, gender, admission diagnosis, category (medical, elective surgery and emergency surgery), origin (ward, emergency department, operative theatre, other ICU and other hospital). We also recorded hospital and ICU admission date, ICU discharge date, duration of mechanical ventilation and outcomes. Clinical Pulmonary Infection Score (CPIS) was calculated for all intubated patients on everyday basis. Cases of VAP were defined as patients with hospital-acquired pneumonia occurring 48 hours after intubation having new or progressive pulmonary radiographic infiltrates, new onset of fever, purulent sputum, leukocytosis and decline in oxygenation. Respiratory specimens were tracheal aspirates and evaluated by quantitative criteria (significant growth ? 105 cfu/ml). The susceptibilities to penicillines, cefalosporines, quinolones, aminoglycosides, carbapenems and colistin were recorded. The adequacy and the timely initiation of empiric antibiotic therapy were recorded. ..........................................................................................................................................
Η ΠΣΑ αποτελεί τη συχνότερη λοίμωξη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας που αυξάνει σημαντικά τη θνησιμότητα, τη διάρκεια και το κόστος νοσηλείας. Πραγματοποιήσαμε την επιδημιολογική μελέτη για την ταυτοποίηση των μικροβίων που προκαλούν την ΠΣΑ και των αντιβιοτικών στα οποία αυτά είναι ευαίσθητα. Στο χρονικό διάστημα 18 μηνών νοσηλεύτηκαν 184 ασθενείς από τους οποίους 52 παρουσίασαν ΠΣΑ. Οι εν λόγω ασθενείς αποτελούσαν το 28,3 % του συνόλου των νοσηλευθέντων στη ΜΕΘ. Η προέλευση των ασθενών με ΠΣΑ ήταν: 29 παθολογικά περιστατικά (αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια ή/και αναπνευστική ανεπάρκεια), 2 ασθενείς μετά από προγραμματισμένες και 21 μετά από έκτακτες χειρουργικές επεμβάσεις. Η μέση διάρκεια νοσηλείας των ασθενών με ΠΣΑ στη ΜΕΘ ήταν 36,7 ± 36,9 ημέρες και η μέση διάρκεια του μηχανικού αερισμού ήταν 29,2 ± 15,9 ημέρες. Η πνευμονία εκδηλώθηκε την 8,6 ± 7,4 ημέρα μετά την ενδοτραχειακή διασωλήνωση και είχε μέση διάρκεια 12,7 ± 5,4 ημέρες. Η συχνότητα της ΠΣΑ ήταν 15,9 επεισόδια ανά 1000 αναπνευστηροημέρες. Η αποδιδόμενη στην ΠΣΑ θνητότητα ήταν 19%. Τα αποτελέσματα της μελέτης μας επιβεβαιώνουν ότι η θνητότητα της ΠΣΑ οφείλεται σε ακατάλληλη και μη έγκαιρη αγωγή ή και στα δύο Στα 52 αναφερόμενα επεισόδια απομονώθηκαν 56 στελέχη βακτηρίων. Από τα συνολικά 56 απομονωμένα στελέχη, τα 46 (82.1%) ήταν πολυανθεκτικά. Ακόμη και στην πρώιμη ΠΣΑ, από τα 15 στελέχη τα 10 (66.7%) ήταν πολυανθεκτικά. Τα πιο συχνά απομονωθέντα στελέχη ήταν Acinetobacter baumanii (45/56). Από αυτά, 4/45 στελέχη ήταν ευαίσθητα σε συνδυασμό β-λακτάμης με αναστολέα των β-λακταμασών, αντιψευδομοναδικές κεφαλοσπορίνες, αμινογλυκοσίδες, αντιψευδομοναδικές καρβαπενέμες, φθοριοκινολόνες και κολιστίνη. 31/45 στελέχη ήταν ευαίσθητα σε αμινογλυκοσίδες, αντιψευδομοναδικές καρβαπενέμες και κολιστίνη. 8/45 στελέχη ήταν ευαίσθητα σε αντιψευδομοναδικές καρβαπενέμες και κολιστίνη και 2/45 μόνο σε κολιστίνη. Το δεύτερο κατά συχνότητα απομονωθέν μικρόβιο ήταν Pseudomonas aeruginosa (9/56). 5/9 στελέχη ήταν ευαίσθητα σε συνδυασμό β-λακτάμης με αναστολέα των β-λακταμασών, αντιψευδομοναδικές κεφαλοσπορίνες, αμινογλυκοσίδες, αντιψευδομοναδικές καρβαπενέμες, φθοριοκινολόνες και κολιστίνη. 2/9 στελέχη ήταν ευαίσθητα σε συνδυασμό β-λακτάμης με αναστολέα των β-λακταμασών και κολιστίνη και 2/9 ήταν ευαίσθητα μόνο σε κολιστίνη. Τα 2/56 στελέχη ήταν Klebsiella pneumoniae από τα οποία το ένα ήταν ευαίσθητο σε συνδυασμό β-λακτάμης με αναστολέα των β-λακταμασών, αντιψευδομοναδικές κεφαλοσπορίνες, αμινογλυκοσίδες, αντιψευδομοναδικές καρβαπενέμες, φθοριοκινολόνες και κολιστίνη και το άλλο ήταν ευαίσθητο σε αντιψευδομοναδικές καρβαπενέμες, τετρακυκλίνες και κολιστίνη. ...........................................
