Το θεϊκό συμβούλιο στην παλαιοδιαθηκική γραμματεία
Παύλου, Νικόλαος
The aim of the doctoral thesis is to distinguish the consultation of God with other beings as it recorded in the Old Testament. Among them the celestial courtyard (angels, army of the sky, sons of God, serafim, herouvim) and persons (prophets, Abraham, Moses) are included. Through these descriptions the authors of narrations stressed that the God of Israel is the absolute sovereign of the divine conference, the celestial beings that participate in the council have the mission to hymn God listen to his commands and make proposals. Persons who participate in the divine council follow the divine wish. They can however express their opinions and their attitudes. Finally, the divine council is not a non historical representation but it is connected to specific historical moments of biblical Israel.
Η διδακτορική διατριβή έχει ως στόχο να αναδείξει τη διαβούλευση του Κυρίου -όπως αυτή καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη- με άλλα όντα. Σε αυτά περιλαμβάνονται η ουράνια αυλή (άγγελοι, στρατιά του ουρανού, γιοι του Θεού, σεραφίμ, χερουβίμ) και άνθρωποι (προφήτες, Αβραάμ, Μωυσής). Μέσω αυτών των περιγραφών οι συντάκτες των αφηγήσεων τόνιζαν πως ο Θεός του Ισραήλ είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της θεϊκής συνδιάσκεψης, τα ουράνια όντα που συμμετέχουν στο συμβούλιο έχουν ως αποστολή τους να δοξολογούν το Θεό, να υπακούουν στις εντολές του και να κάνουν εισηγήσεις. Οι άνθρωποι που μετέχουν στο θεϊκό συμβούλιο υπακούουν στο θεϊκό θέλημα. Μπορούν όμως να εκφράσουν τις απόψεις και τις θέσεις τους. Τέλος, το θεϊκό συμβούλιο δεν είναι μία ανιστορική παράσταση, αλλά συνδέεται με συγκεκριμένες ιστορικές στιγμές του βιβλικού Ισραήλ.
