Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΠΟΨΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΣΕ ΧΩΡΕΣ ΤΟ ΚΟΙΝΟΔΙΚΑΙΟΥ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ, ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΑΛΛΙΑ, ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΣΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ. Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΝΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ Η ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΤΟΥ 1958 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΜΕ ΕΘΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΔΙΚΑΙΟΥ, ΟΠΩΣ Η FAA ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ 1996 ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ. ΣΥΓΚΡΙΝΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΟΠΩΣ NCCP ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, Ο ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ ΤΟΥ 1998 ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ ΤΟΥ 1999 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΣΥΓΚΡΙΝΕΙ ΜΕ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΙΣΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ. ΑΠΟΣΚΟΠΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΣΤΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΚΡΑΤΗ, Η ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΥΠΤΟΥΝ ΛΟΓΩ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ Η ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΕΙΝΑΙ TA ΕΞΗΣ:1.H ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ. ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ, ΟΠΩΣ Η ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ. 2.Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΤΟΥ 1958 ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΕΥΗΣ ΑΦΟΥ Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΣΕ ΜΗ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ.3.ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΟΠΩΣ Η ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΙΙ/2 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ. 4.ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ, ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΥΣΤΗΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΓΓΡΑΦΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΙΙ/2 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ.5.ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΙΣ ΤΥΠΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΙV ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ.6.ΒΑΣΙΖΟΜΕΝΑ ΣΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΕΥΝΟΪΚΟΤΕΡΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ VII ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ, ΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ ΑΛΛΟΔΑΠΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΕΚΔΟΣΗΣ. ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΣΤΑΛΕΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΕΚΔΟΣΗΣ.7.ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΡΜΗΝΕΥΣΕΙ ΣΤΕΝΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ.
The aim of this thesis is to study recognition and enforcement of foreign arbitral awards from legal and judicial perspectives in some common law countries, that is, USA and UK and in some civil law countries, that is, France, Germany and Greece in light of the new developments of international commercial transactions. The thesis depends on the following methods of research:1.Descriptive study: this thesis reflects the descriptive method of research through dealing theoretically with the fundamentals of recognition and enforcement of foreign arbitral awards, the international conventions relating to recognition and enforcement and with national acts (laws) of arbitration in some common law and civil law countries. 2.Case study: through study of cases from common law and civil law countries based on case-by-case analysis, this thesis covers many issues relating to recognition and enforcement of foreign arbitral awards. These cases focus on the application of the NYC in national courts of both common law and civil law countries and the differences arising out of such application. As such, the thesis provides many arguments that oppose or support different propositions. 3.Comparative study: the thesis compares national acts of arbitration in both common law and civil law countries to the NYC of 1958. It also compares courts decisions that apply the NYC in common law countries to those in civil law countries.4.Analytical study: this kind of study depends on the substance and procedure more than formality. Therefore, this thesis mainly focuses on the substantive and the procedural issues of recognition and enforcement of foreign awards.The main findings “conclusions” of the thesis as follows:1.International commercial arbitration differs from judicial settlements “litigation”. It also differs from ADR techniques such as mediation.2.The NYC of 1958 is an improvement for the Geneva treaties since the NYC allows recognition and enforcement of an arbitral award even if such award has been made in a Non-Contracting State.3.Some provisions of the NYC do not meet the new trends of international commerce such as the writing requirement contained in Article II (2) of the same convention.4.The courts in the USA and in Greece apply strictly in some cases the writing requirement of Article II (2) of the NYC. 5.The courts in the United States and in Germany have so far dealt with the formalities provides for in Article IV of the NYC liberally.6.Based on the more-favourable-right provision provided for in Article VII of the NYC, the French courts have decided to enforce foreign arbitral awards, despite the awards’ annulment in the country of origin.7.Courts of both common law and civil law countries construe international public policy strictly, and accordingly refuse in a very few cases to recognize and enforce arbitral awards based on this ground.
