The Dissertation Contains: Definitions of Pastoral Theology separated into three main periods: a) the period of the New Testament and the Fathers of the Church, b) the period of Liberation of 1821 until the end of the modern history of Greece, and c) the period covering the years from 1951 until today. The pastoral analysis of the whole text of the Acts according the categories of: Who shepherded (As what) - Whom - Where - How - When - Why – What for – At what. The Pastoral Problems of Acts and their solutions, with a distinction in positive pastoral (exercise pastoral), neutral (inability to exercise pastoral) and negative (anti-pastoral)
Στήν Εἰσαγωγή της Διατριβής (σ. 10-21) ὑπογραμμίζεται ἡ ἀξία τῆς ἔρευνας τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ἰδιαιτέρως τοῦ βιβλίου τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, καί τονίζεται ἡ συμβολή τῆς Ποι¬μα¬ντι¬κῆς στή φανέρωση τῶν θησαυρῶν τῆς πίστεως καί μάλιστα μέσα ἀπό τή βιβλική θεολογία. Ἐπισημαίνεται ἡ ἀξία τῆς ἐπιλογῆς τοῦ θέματος στήν προσέγγιση τῆς Ὀρθό¬δο¬ξης Ποι¬μα¬ντι¬κῆς Μεθοδολογία καί καταδεικνύεται ἡ κομβικότητα τῶν διηγήσεων τῶν Πράξεων στήν ἀνά¬πτυ¬ξη τοῦ θέματος. Στό Α΄ ΜΕΡΟΣ τῆς διατριβῆς ἀναπτύσσεται τό θεωρητικό πλαίσιο τοῦ θέματος. Στό πρῶτο κεφάλαιο (σ.22-67) περιγράφεται ἡ Ποιμαντική ἀπό ἐπιστη¬μο¬νι¬κή ἄποψη, ὅπως αὐτή καταγράφεται μέσα ἀπό τούς ὁρισμούς τῶν θεολόγων (κληρικῶν καί λαϊκῶν), οἱ ὁποῖοι, μάλιστα, χωρίζονται, μέ ἐπιστημονικό κριτήριο τήν ἀνάπτυξη τῆς ποιμαντικῆς θεο¬λο¬γίας, σέ τρεῖς βασικές περιόδους: α) Στήν περίοδο τῆς Και¬νῆς Διαθήκης καί τῶν Πατέρων τῆς Ἐκ¬κλησίας, β) στήν περίοδο ἀπό τήν Ἀπε¬λευθέρωση τοῦ 1821 μέχρι τό τέλος τῆς νεότερης ἱστο¬ρίας τῆς Ἑλλάδας καί γ) στήν περίοδο πού καλύπτει τά χρόνια ἀπό τό 1951 μέχρι σήμερα. Στό δεύτερο κεφάλαιο (σ.68-94) δίδονται εἰσα¬γω¬¬γι¬κῶς τά κεν¬τρι¬κά χα¬ρα¬κτη¬ριστικά τοῦ ὑπό ἐξέταση Βιβλίου τῶν Πράξεων, ὥστε νά γίνει ἐφικτή ἡ ἀνάλυσή του καί ἡ παρουσίασή του ὑπό τήν ἀπαραίτητη ποι¬μα¬ντι¬κή σκο¬πιά. Βάσει τῶν ἐρωτημάτων: ποιός, ποιόν, ποῦ, πῶς, πότε, γιατί, πρός τί, σέ τί καί πρός τί, καί τῶν ἐννοιο¬λο¬γι¬κῶν πλαισίων, πού αὐτά περι¬χα¬ρα¬κώ¬νουν, παρέ¬χο¬νται τά ἀπαι¬τού¬μενα καινοδια¬θη¬κικά εἰσα¬γωγικά στοιχεῖα τῶν Πράξεων. Στό τρίτο κεφάλαιο (σ.95-117) προτείνονται καί ἀναλύονται λεπτομερῶς οἱ ἀρχές καί ἡ μέ¬θοδος τῆς ἔρευνας, καθώς καί ἡ φιλοσοφία τῆς μεθόδου πού ἐπιλέχθηκε γιά τήν ἀρτιό¬τε¬ρη παρουσίαση τῆς δομῆς καί τῶν δεδομένων τῆς ἐργασίας. Παρατίθενται, λοιπόν, οἱ ἐπιστημονικές μέθοδοι πού ἀξιοποιήθηκαν: ἡ ἀνάλυση τοῦ πε¬ριε¬χομένου καί ἡ ἱστορική μέθοδος. Στό Β΄ ΜΕΡΟΣ τῆς διατριβῆς παρατίθενται καί ἀναπτύσσονται τά εὑρήματα τῆς ἔρευνας τοῦ θέματος καί ἡ κατά περίπτωση ἀνάλυση καί ἑρμηνεία τους. Στό τέταρτο κεφάλαιο (σ.118-253) παρατίθενται καί ἀναλύονται ποιμαντικά ὅλα τά σχε¬τικά δεδο¬μέ¬να καί στοιχεῖα, πού προκύπτουν μέσα ἀπό τήν ἀνα¬λυ¬τι¬κή ἐπεξεργασία τῶν χω¬ρίων τῶν Πρά¬ξεων. Ἔτσι, μέσα στίς ἑπό¬με¬νες ὀκτώ ἑνότητες τοῦ κεφα¬λαίου πα¬ρου¬σιά¬ζο¬νται ἀνα¬λυ¬τι¬κά οἱ ἀπαντήσεις τῶν Πράξεων στά ἰσάριθμα ὀκτώ βασικά με¬θשּׁδο¬λο¬γικά ἐρω¬τή¬μα¬τα τῆς ἔρευ¬νας. Τό ὑλικό πού συγκεντρώθηκε εἶναι πλούσιο καί ἐκτε¬τα¬μέ¬νο. Στό πέμπτο κεφάλαιο (σ.254-289), τέλος, ἀναλύονται τά Ποιμαντικά Προ¬βλή¬μα¬τα, πού προβάλλονται μέσα ἀπό τίς διηγήσεις τῶν Πράξεων. Τά προβλήματα αὐτά, σέ συ¬νάρτηση μέ τίς λύσεις πού κατά περίπτωση δόθηκαν, συναποτελοῦν, μία ἐξαιρετικά σημαντική ἑνότητα γιά τήν ἀναζήτηση ποι¬μα¬ντι¬κῶν ἀρχῶν καί τρόπων (τακτικῶν). Τά ποιμα¬ντι¬κά προβλήματα ὑποδιαιροῦνται, μάλιστα, καί ταξινομοῦνται ἀπό τόν ὑπשּׁψή¬φιο, σέ τρεῖς βα¬σικές ὁμάδες. Σέ αὐτά πού παρουσιάστηκαν: α) κατά τήν ἄσκη¬ση τῆς Ποι¬μαντικῆς (θετική ποι¬μαντική), β) ἀπό τή μή δυνατότητα ἄσκησης Ποι¬μαντικῆς (οὐδέτερη ποι¬μα¬ντι¬κή) καί γ) ἀπό τήν ἄσκηση τῆς Ἄντιποιμαντικῆς (ἀρνητική ποιμαντική). Ἡ ἔρευνα καταλήγει στά Συμπεράσματα (σ.290-313), στά ὁποῖα δίδεται σα¬φής ἀπάντηση στή σκοποθεσία τῆς ἐργασίας, ὅπως διατυπώνεται στήν Εἰσαγωγή. Ἀκο¬λου¬θεῖ ἡ Βιβλιογραφία ξένων καί ἑλλήνων συγγραφέων (σ. 314 - 331).
