THE SUBJECT OF THE PRESENT WORK IS THE INVESTIGATION OF THE DIELECTRIC BEHAVIOUR OF COMPLEX SYSTEMS WITH POLYMERIC MATRIX. IN PARTICULAR THE BEHAVIOUR OF THEFOLLOWING COMPOSITE SYSTEMS, IS EXAMINED: A) EPOXY RESIN-ALUMINUM POWDER, B) EPOXY RESIN-ARAMID FIBRES, C) EPOXY RESIN-ALUMINUM POWDER-ARAMID FIBRES. THE DIELECTRIC BEHAVIOUR OF THE COMPOSITE SYSTEMS, FOR VARIOUS CONDUCTIVE AND NON CONDUCTIVE FILLER CONTENTS, IS STUDIED IN THE FREQUENCY RANGE OF 20H2 TO 13MH2 AND IN THE TEMPERATURE RANGE OF 10 TO 150 C. THE MAXWELL-WAGNER-SILLARS EFFECTOR INTERFACIAL POLARIZATION IS EVIDENT IN THE LOW FREQUENCY RANGE, AND IT IS INCREASED WITH THE FILLER CONTENT, ESPECIALLY IN HYBRID COMPOSITES. COMPOSITES, WITH METAL POWDER, EXHIBIT HIGHER PERMITIVITY AND HIGHER DIELECTRIC LOSS THAN THE PURE RESIN. THE PRESENCE OF ARAMID FIBRES DOES NOT AFFECT SIGNIFICANTLY THE BEHAVIOUR OF THE SYSTEMS. AT ELEVATED TEMPERATURES, CLOSE TO THE (TG) REGION, AN INCREASE OF DIELECTRIC LOSS IS OBSERVED, WHICH IS ATTRIBUTED TO AN A-RELAXATION PROCESS. IN THE HYBRID COMPOSITES THE ALUMINUM INFLUENCE IS STRONGER THAN THE INFLUENCE OF ARAMID FIBRES. A MODEL FOR THE DESCRIPTION OF THE DIELECTRIC BEHAVIOUR, OF COMPLEX SYSTEMS IS DEVELOPED. THE MODEL IS PRODUCED BY EXTENSION OF THE LOGARITHMIC LOW OF MIXTURES AND IT IS REFERING TO THE ABOVE COMPLEX SYSTEMS. THE APPLICABILITY OF THE MODEL IS TESTED WITH THE OBTAINED EXPERIMENTAL DATA. THE PROPOSED MODEL IS DISCUSSED AND CORRELATION BETWEEN THEORETICAL AND EXPERIMENTAL VALUES IS FOUND TO BE SATISFACTORY.
ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΥΤΗ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ Η ΔΙΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΟΛΥΜΕΡΙΚΗΣ ΜΗΤΡΑΣ. ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΞΗΣ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ: Α) ΕΠΟΞΕΙΔΙΚΗΣ ΡΗΤΙΝΗΣ-ΚΟΚΚΟΥ ΑΡΓΙΛΙΟΥ, Β) ΕΠΟΞΕΙΔΙΚΗΣ ΡΗΤΙΝΗΣ- ΑΡΑΜΙΔΙΚΩΝ ΙΝΩΝ, Γ) ΕΠΟΞΕΙΔΙΚΗΣ ΡΗΤΙΝΗΣ-ΚΟΚΚΩΝ ΑΡΓΙΛΙΟΥ-ΑΡΑΜΙΔΙΚΩΝ ΙΝΩΝ. Η ΔΙΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕΛΕΤΑΤΑΙ ΜΕ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΤΟ ΟΓΚΟΜΕΤΡΙΚΟ ΚΛΑΣΜΑ ΤΩΝ ΠΛΗΡΩΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ, ΤΗΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ (20Η2-13ΜΗ2) ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ (10 - 150 C). ΣΤΙΣ ΧΑΜΗΛΕΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΔΙΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗΣ ΠΟΛΩΣΗΣ (MAXWELL-WAGNER-SILLARS), ΠΟΥ ΕΝΤΕΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΩΣ ΑΥΞΑΝΕΙ Η ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΑ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΑ ΥΒΡΙΔΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ. ΤΑ ΣΥΝΘΕΤΑ ΜΕ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΕΓΚΛΕΙΣΜΑΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ ΔΙΑΠΕΡΑΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΡΗΤΙΝΗ, ΕΝΩ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΑΡΑΜΙΔΙΚΩΝ ΙΝΩΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΤΟΥΣ. ΣΤΙΣ ΥΨΗΛΕΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ ΥΑΛΩΔΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΩΣΗΣ, ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ, ΠΟΥ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ ΤΥΠΟΥ -Α. ΣΤΑ ΥΒΡΙΔΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΓΙΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΕΚΕΙΝΗΣΤΩΝ ΑΡΑΜΙΔΙΚΩΝ ΙΝΩΝ. ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΔΙΑΠΕΡΑΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ, ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΠΟΥ ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΙ. Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΑΡΙΘΜΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΩΝ ΜΕΙΞΕΩΝ. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ ΤΙΜΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ.
