The objectives of the present thesis were: (i) the evaluation of the effects of the procedure followed for drying-off of ewes’ udder (i.e., initiated or progressive involution) in subsequent mammary infection and development of mastitis and (ii) the exploration, by means of ultrasonographic examination, of changes occurring in the udder of ewes during involution.The thesis is divided into three chapters followed by the General Discussion. In the first Chapter, the relevant literature is reviewed. The Chapter is subdivided into two Parts. In Part A, the literature on mammary involution of ewes is reviewed. In Part B, the literature on administration of antibiotics to ewes at the beginning of the ‘dry-period’ is reviewed. In the second Chapter, after a brief introduction (Part A), the effects of udder drying-off procedure in ewes in subsequent mammary infection and development of mastitis, with or without intramammary antibiotic administration at the end of the lactation period, are described (Part B). In the third Chapter, after a brief introduction (Part A), the findings of ultrasonographic imaging of the ovine udder during involution are described (Part B). Conclusions derived from the results of the present thesis are as follows.(a) The results support a hypothesis that the procedure for udder drying-off (i.e., initiated or progressive involution) does not affect the risk of subsequent mammary infection and development of mastitis. Intramammary administration of antibiotics improved cure rates of mammary abnormalities, independently of the procedure followed for udder drying-off.(b) Results of B-mode ultrasonographic examination suggested that there were differences in remodelling of the extracellular matrix in relation to the procedure for udder drying-off. Volume of the gland cistern did not appear to be affected by the procedure for udder drying-off. Results of Doppler ultrasonographic examination indicated that blood flow during initiated drying-off procedure was smaller than during a procedure with progressive drying-off.
Η παρούσα διατριβή εστιάζεται στη σημασία της διαδικασίας ξήρανσης στο τέλος της γαλακτικής περιόδου στην υγεία του μαστού των προβατίνων και αποσκοπεί: (α) στην αξιολόγηση της επίδρασης της εφαρμοζόμενης διαδικασίας για την ξήρανση του μαστού (με απότομη ή προοδευτική παλινδρόμηση) σε επακόλουθη μόλυνση των μαστικών αδένων και εκδήλωση μαστίτιδας και (β) στην καταγραφή, με υπερηχοτομογραφική εξέταση, μεταβολών πού λαμβάνουν χώρα στο μαστό των προβατίνων κατά τη διάρκεια της παλινδρόμησης.Η διατριβή χωρίζεται σε τρία κεφάλαια και ακολουθεί η Γενική Συζήτηση.Στο Κεφάλαιο Ι ανασκοπείται η σχετική βιβλιογραφία. Το Κεφάλαιο υποδιαιρείται σε δύο τμήματα. Στο τμήμα Α ανασκοπείται η βιβλιογραφία που αφορά στην παλινδρόμηση του μαστού των προβατίνων. Στο τμήμα Β ανασκοπείται η βιβλιογραφία που αφορά στη χορήγηση αντιβιοτικών σε προβατίνες στην έναρξη της ‘ξηρής περιόδου’.Στο Κεφάλαιο II, μετά από μία σύντομη εισαγωγή (τμήμα Α), αξιολογείται η επίδραση της εφαρμοζόμενης διαδικασίας για την ξήρανση του μαστού στην επακόλουθη μόλυνσή του και στην εκδήλωση μαστίτιδας, σε δύο πειραματισμούς, με ή χωρίς την ενδομαστική χορήγηση αντιβιοτικών στο τέλος της γαλακτικής περιόδου (τμήμα Β). Στο Κεφάλαιο III, μετά από μία σύντομη εισαγωγή (τμήμα Α), περιγράφονται τα ευρήματα της υπερηχοτομογραφικής εξέτασης του μαστού των προβάτων κατά τη διάρκεια της παλινδρόμησης (τμήμα Β). Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τα αποτελέσματα της παρούσας διατριβής είναι τα παρακάτω.(α) Τα ευρήματα υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η διαδικασία ξήρανσης του μαστού των προβατίνων (δηλαδή, προοδευτική ή απότομη ξήρανση) δεν επηρεάζει την πιθανότητα μόλυνσης αυτού και την εκδήλωση μαστίτιδας. Η ενδομαστική χορήγηση αντιβιοτικών στο τέλος της γαλακτικής περιόδου βελτίωσε το ποσοστό θεραπείας των παθολογικών καταστάσεων στο μαστό, ανεξάρτητα από τη διαδικασία ξήρανσης που έλαβε χώρα.(β) Τα αποτελέσματα της υπερηχοτομογραφικής εξέτασης B-mode έδειξαν ότι υπήρχαν διαφορές στις μεταβολές που λάμβαναν χώρα στο μαστκό παρέγχυμα, ανάλογα με τη διαδικασία ξήρανσης του μαστικού αδένα. Αντίθετα, το μέγεθος του γαλακτοφόρου κόλπου του μαστικού αδένα δεν επηρεάστηκε από τη διαδικασία ξήρανσης. Τέλος, η υπερηχοτομογραφική εξέταση Doppler έδειξε ότι η ροή του αίματος κατά τη διάρκεια της απότομης ξήρανσης του μαστού ήταν μικρότερη απ’ ό,τι κατά την προοδευτική ξήρανση αυτού.
