This PhD Thesis studies diverse kinds of memory websites where historical content and information is produced not only by professional historians but increasingly by the public, current digital forms of personal and collective historical memories and testimonies produced and disseminated online, as well as the ways through which a novel historical culture about the past is being forged. The basic characteristic, common to all the websites studied here, is the public’s dynamic participation in this process of remembering the past, either by producing new historical content and information (personal stories, memories and testimonies in various forms, i.e. text, image, sound etc., based on a sentimental and emotional approach of the past; also, collaboratively written encyclopedic texts of historical content), and/or by enriching already available historical content and information, mainly through practices such as transcribing, documenting, adding metadata, tagging etc. What seems important is that people use digital tools, network technologies and the Internet not simply as a way of accessing a huge sum of online historical information already uploaded by official institutions and history professionals, but mainly as an open hybrid space, a common free accessible public sphere to tell their own stories, to remember their own past(s), to present their own memories and testimonies. This PhD Thesis is inscribed within the theoretical framework of digital humanities and in particular of digital history, especially in regards to participative and collaborative practices of configuring memory narratives online. [ This research has been co-financed by the European Union (European Social Fund – ESF) and Greek national funds through the Operational Program "Education and Lifelong Learning" of the National Strategic Reference Framework (NSRF) - Research Funding Program: Heracleitus II. Investing in knowledge society through the European Social Fund. ]
Η διατριβή μελετά διαδικτυακούς μνημονικούς τόπους όπου συγκεντρώνεται, παράγεται και διατίθεται ιστορικό περιεχόμενο, συγκροτούνται σύγχρονες μορφές ατομικής και συλλογικής ιστορικής μνήμης και μαρτυρίας, και διαμορφώνεται μια σύγχρονη ιστορική κουλτούρα στο διαδίκτυο μέσα από τη διαπλοκή της με την ανθρώπινη συναισθηματική εμπειρία και πρόσληψη του παρελθόντος. Αυτοί οι διαδικτυακοί τόποι βασίζονται στην ενεργητική συμμετοχή του σύγχρονου υποκειμένου α) στην παραγωγή νέου ιστορικού περιεχομένου, αφενός με την κατάθεση προσωπικών ιστοριών, μνημών και μαρτυριών στη βάση μιας συναισθηματικής πρόσληψης του παρελθόντος, που ιχνογραφούν ψήγματα της ατομικής μνήμης και ταυτόχρονα συναποτελούν ψηφίδες της συλλογικής μνήμης, αλλά και αφετέρου με τη συνεργατική συγγραφή κειμένων ιστορικού περιεχομένου εγκυκλοπαιδικού χαρακτήρα, και β) στον εμπλουτισμό ήδη υπάρχοντος ιστορικού περιεχομένου, κυρίως με την ψηφιακή μεταγραφή ιστορικών τεκμηρίων και τη συνεισφορά ιστορικών πληροφοριών και μεταδεδομένων. Η διατριβή εγγράφεται θεματικά στο θεωρητικό πεδίο των ψηφιακών ανθρωπιστικών επιστημών και ειδικότερα στο πεδίο της ψηφιακής ιστορίας, με έμφαση στη διερεύνηση των συμμετοχικών και συνεργατικών πρακτικών του σύγχρονου υποκειμένου στη διαμόρφωση μνημονικών αφηγημάτων στο διαδίκτυο. [ H παρούσα έρευνα έχει συγχρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο - ΕΚΤ) και από εθνικούς πόρους μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ) – Ερευνητικό Χρηματοδοτούμενο Έργο: Ηράκλειτος ΙΙ . Επένδυση στην κοινωνία της γνώσης μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. ]
