Κύριος σκοπός αυτής της έρευνας ήταν η μελέτη της επίδρασης παρεμβάσεων της θεραπευτικής άσκησης και της αύξησης της φυσικής δραστηριότητας στη λειτουργικότητα και την ποιότητα ζωής ατόμων τρίτης ηλικίας με χρόνιο πόνο στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Στην παρούσα έρευνα συμμετείχαν 120 άτομα τρίτης ηλικίας 60 - 80 ετών. Aπό τους συμμετέχοντες οι 50 ήταν άνδρες ηλικίας 68.54 (+ 4,49) και 70 γυναίκες ηλικίας 67.56 (+ 5,72) και παρουσίαζαν πόνο στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης για περισσότερο από 12 εβδομάδες. Στη συγκεκριμένη έρευνα συλλέχθηκαν στοιχεία με το βηματόμετρο τύπου SW200 Digiwalker της Yamax, με το ερωτηματολόγιο καταγραφής ποιότητας ζωής SF36, το ερωτηματολόγιο δυσλειτουργίας ODI και τις λειτουργικές δοκιμασίες “sit up” και “turn up and go” ενώ για την παρέμβαση με τη θεραπευτική άσκηση χρησιμοποιήθηκε ο μηχανισμός βιοανάδρασης πίεσης Chattanooga. Οι συμμετέχοντες κατηγοριοποιήθηκαν τυχαία στην ομάδα α) άσκησης των σταθεροποιών μυών της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, β) στην ομάδα αύξησης της φυσικής δραστηριότητας και γ) στην ομάδα ελέγχου. Οι συμμετέχοντες εξετάστηκαν στην αρχή της παρέμβασης, στο τέλος της και μετά από 6 μήνες. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές για τα σκορ του ODI μεταξύ της αρχικής και της τελικής μέτρησης και μεταξύ των ομάδων παρέμβασης με καλύτερη την ομάδα της θεραπευτικής άσκησης. Όσον αφορά τα σκορ των δύο λειτουργικών δοκιμασιών δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική επίδραση μεταξύ των ομάδων. Ακόμη, η αρχική μέτρηση της υποκατηγορίας του SF-36 «σωματικός πόνος» συνέβαλλε στατιστικά σημαντικά στην ρύθμιση μόνο της τελικής μέτρησής. Επιπλέον, εντοπίστηκε ότι η αρχική μέτρηση των υποκατηγοριών «γενική υγεία», «ζωτικότητα», «κοινωνική συμπεριφορά», των κλιμάκων «φυσικής συνιστώσας» και «ψυχικής συνιστώσας», καθώς και του «συνολικού σκορ» του SF-36 συνέβαλλε στατιστικά σημαντικά στην ρύθμιση της τελικής μέτρησης τους και στη μέτρηση διατήρησής τους. Στην υποκατηγορία «φυσική λειτουργικότητα», υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ της αρχικής μέτρησης, με την τελική και τη μέτρηση διατήρησης. Για την υποκατηγορία «ψυχική υγεία», διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά μόνο στην ομάδα με τις ασκήσεις των σταθεροποιών μυών, μεταξύ της αρχικής μέτρησης με την τελική και τη μέτρηση διατήρησης. Τέλος στην υποκατηγορία «συναισθηματικός ρόλος» διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ της ομάδας ελέγχου με την ομάδα αύξησης της φυσικής δραστηριότητας καθώς και μεταξύ της αρχικής, τελικής, και μέτρησης διατήρησης.
Main purpose of this research was to investigate the effects of a therapeutic exercise program and the increase of physical activity (walking) on the functional status and quality of life in elderly people with chronic low back pain. In the present study 120 individuals between 60 to 80 years participated, 50 of whom were men, aged 68.54 (+ 4.49) and 70 women, aged 67.56 (+ 5.72) with low back pain for more than 12 weeks. Data was collected with pedometer of Yamax SW200 Digiwalker type, with the self-report questionnaire SF36, with the self-report questionnaire ODI and with functional tests "sit up" and "turn up and go". Participants were classified randomly in three groups. The first group was the group of exercising the core stabilization muscles of the lumbar spine, while for the intervention biofeedback pressure Chattanooga mechanism was used. The second one was the group of increased habitual physical activity through walking and the third one was the control group. The results of this research indicated statistically significant differences for the ODI scores between the first and the final assessments and between groups in favor of the therapeutic exercise group. As far as the scores in both functional tests no statistical significant effects were reported for the groups that participated in the study. Furthermore, as far as the SF-36 scores are concerned, scores in the first assessment for “body pain” contributed significantly in the respective final score, and scores from the initial assessment for “total score”, “general health”, “vitality”, “social role” , “physical component scale” and “mental component Scale” contributed significantly in both final and retention scores. Statistically significant differences were also reported between the first scores of the “physical function” and of the final and retention assessment. Interaction effects resulted for “mental health” scores for the therapeutic exercise group between the first, and the other two assessments. Finally, differences between the scores for “emotional role» were reported between the physical activity and the control group as well as between the first, the final and the retention assessment.
